Μοιραίο Χτύπημα

Δημιουργός: Δημήτρης

Ξημερώματα της 02/01/2005

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μοιραίο Xτύπημα


Ότι αγαπούσα πιο πολύ , έχω απωλέσει
κι ήσουν χαμένη , προτού μ' ανακαλύψεις .
Τώρα μου λες , πως θα 'σαι εκεί , να με κρατήσεις
ή μήπως θες , μονάχα απλά , να παγιδεύεις ;


Τέτοιοι ήταν οι κανόνες , στη ζωή που είχες βάλει
κι οι αλυσίδες μου , μονάχα υπήρξαν , για να σπάνε .
Στολίδια δύσμορφου μετάλλου , τα όνειρά μου
κι το σκοτάδι , ερωτικά , στα μάτια να κοιτάζεις .


Από ασημένια νήματα , φρικτά , κρεμούσες το κορμί μου
και ξέρω πως , για πάντα εκεί , μπορούσα , να 'χα μείνει .
Από πληγή αιμάσουσα , τη σκοτεινή σκιά , κερνούσα
κι ας τίποτε δεν έδειχνε , ποτέ πως με αγγίζει .


Ξανά απάνω της , η παγωνιά απλώνει
έντονα νοιώθω , πολύ σα πλησιάζεις .
Γυρίζει πάλι , μ' όλες μοιάζει , έχω αποτύχει
κι όλα γύρω μου με μιας , σωριάζονται στη γη .


Μη ρωτάς γιατί . . .
Μην το τολμήσεις , καν . . .

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-01-2005