Έρωτας / Άτιτλο

Δημιουργός: Μαρία Χ., Μαρία Χατζηγιάννη

Aνταπάντηση στον "Ερωτισμό" του Χρήστου Π. !... Γιατί η θεωρία από την πράξη απέχει όσο η νύχτα από τη μέρα !!! Χα, χα !!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Nά 'ταν τα σώματα δεμένα στις ψυχές μας
Και το μυαλό ν' ακολουθούσε το κορμί
Να ξεπερνούσαμε τις μύχιες ενοχές μας
Και να πνιγόμαστε γυμνοί στην ηδονή...

Ο κορεσμός δεν θα μπορούσε να μας φτάσει
Θα κολυμπούσαμε σε πέλαγα ανοιχτά
Τις πύλες διάπλατα θα άνοιγε η πλάση
Για ν' αγκαλιάσουμε το όνειρο σφιχτά...

Να μην χωρούσε πια ο φόβος στην καρδιά μας
Και ένα βήμα να τολμούσαμε κι οι δυο
Χώρο θα έδινε η θλίψη στη χαρά μας
Μέσα στον ξάστερο δικό μας ουρανό...



2-4-2008
------------------------------------------------------------------------
..........

Πλέκει στο δρόμο αδιόρατους ιστούς
Γυρεύει θύματα φτωχά της αυταπάτης
Απομυζά όλους του πάθους τους χυμούς
Υπόγεια είναι συνεργός κάθε ανάγκης...

Γυμνή τη σάρκα ερωτεύεται στυγνά
Και ρίχνει θύματα στην άβυσσο της πλήξης
Σεκώμα πέφτουνε αισθήματα αγνά
Και σαν ανόητος θνητός θα υποκύψεις...

Αδειάζει μνήμες και γεμίζει το μυαλό
Με τιποτένιες κι άθλιες επιθυμίες
Σπέρνει με κύματα τον άχραντο γυαλό
Και σε χαρίζει σε θανάσιμες πορείες...
...
Μα φταις εσύ.. γιατί δεν θέλεις να σωθείς
Και παραδίνεσαι αμαχητί σε κείνη
Κι αν στην επόμενη ζωή συγχωρεθείς
Το κάθε βήμα σου θα πέφτει σε μια δίνη...


2-4-2008

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-04-2008