Αντίκρυ

Δημιουργός: Θεοδώρα Μονεμβασίτη , Θεοδώρα Μονεμβασίτη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Δεν το φοβάμαι το βαθύ της γης σκοτάδι
δε με αγγίζει του εφιάλτη η βροχή
αργά γυρνάς, λίγο σηκώνεις το κεφάλι
μου δείχνεις κώδικα στην πρώτη εκδοχή.

Στου χρόνου τ' άχαρο κενό αντίκρυ μου απόψε
κι είναι που ήπιες απ’ το ίδιο το νερό
αιώνες πέρασαν, δεν άλλαξες στην όψη
σε συναντώ πριν το ποτέ, χάνω το εδώ.

Γέροντας μοιάζεις σε θυμάμαι με κρατούσες
από το χέρι που ‘χα χιόνι στην καρδιά
για λίγο θύμωνες σαν το βοριά φυσούσες
μήπως δαμάσεις μιαν ατίθαση ματιά.

Μα δε φοβόμουν το βαθύ αυτό σκοτάδι
κι είδα τα δέντρα να γερνούν πριν απο μας
εφτά αιώνες μια φυλή αναγεννούσες
τρεις τώρα σπόρους στην ψυχή μου ακουμπάς.

Ένα τραγούδι ανασύροντας σωπαίνω
πλεξούδες πλέκω στα μαλλιά, μνήμες μαζεύω
μες τη φωτιά οι περασμένες μου ζωές
σα φίδια οι φλόγες με διδάσκουν ν’ ανασαίνω
μπροστά κοιτάς τις νέες που 'ρχονται φυλές.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-04-2008