Αρρωστημένα αγαπάς

Δημιουργός: tinios, ΡΗΓΑΣ Ε. ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ

Ελλείψει χρόνου, κάτι παλιό!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΑΡΡΩΣΤΗΜΕΝΑ ΑΓΑΠΑΣ




Όπως πάντα υπερβάλλεις,
και σε πιάνουν κλάματα.
Πάλι, βιάζεσαι, να βγάλεις,
λάθος συμπεράσματα.

Μια ματιά, ήτανε μόνο,
δυό κουβέντες, τυπικά,
Και με δίκασες, για φόνο,
δίχως ελαφρυντικά.

Μια ζωή παγιδευμένη,
στα παλιά της τραύματα,
η καρδιά σου, επιμένει,
σε σκηνές και δράματα.

Την αγάπη, έχεις κάνει,
δρόμο αδιέξοδο.
Δεν αντέχω άλλο, φτάνει,
δείξε μου, την έξοδο.

(Ρ)

Αρρωστημένα αγαπάς, αρρωστημένα,
αιχμαλωτίζεις, κάθε μου λεπτό.
Μέσ’ στο μυαλό σου, μιας ζωής απωθημένα,
της ζήλιας σ’ ανεβάζουν, πυρετό.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-04-2008