Πατρίδα

Δημιουργός: Γιώργος_Κ, Γιώργος Σ. Κόκκινος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I][B][align=center]ΠΑΤΡΙΔΑ


Είναι Σαββάτο, ξημερώνει Κυριακή
- η Κυριακή είναι γιορτή για τους βαθιά ερωτευμένους -
εμείς τη ζήσαμε μια ημέρα σαν αυτή
και τα όνειρά μας βάλαμε στις στάχτες να καούνε

ξέρεις, εσήμερα δεν κατοικεί η αγάπη μέσα μου
ετούτη η ώρα που μιλώ, μόνο γιορτή δεν είναι
όλοι οι μήνες πέρασαν
και μια καινούργια αγκαλιά αποζητούνε

η φλόγα μου έσβησε, τα μάτια μου κλειστά
κι ούτε ζητώ να ματαειδώ τα μάτια σου
ξέρω δεν άλλαξαν, θα ‘ναι το ίδιο καστανά
δυο περιστέρια καφετιά που πέταξαν
και φτερουγίζουν σ’ άλλη χώρα
η αγάπη έσβησε όπως σβήνει μια φωτιά
πάει καιρός που μες τα χέρια σου μεγάλωνα

κι αν μου ‘χει μείνει λίγη ακόμα φτωχική αγάπη
είναι για εκείνο το λουλούδι που αφήσαμε
να μαραθεί στο τραπεζάκι, απ’ τα φιλιά

όχι, δε στέρεψε το δάκρυ ακόμα, όχι
για τα φιλιά σου κλαίω
για τα μάτια σου που χάθηκαν
εγώ τ’ αγάπησα μεγάλα, γελαστά
κι ας κλείσαν
εγώ αγάπησα και των χειλιών σου το φιλί
κι η αγκαλιά σου η ζεστή, πού να ‘ναι τώρα;

πάει καιρός που έφυγε η ζωή
εγώ σημαία διάλεξα την πιο ερωτική
ο καπετάνιος της καρδιάς σου, η τρικυμία

ξέρω, δε μ’ αγάπησες μ’ αυτή την τόση αγάπη
που ξεκινούσε ένα ταξίδι απ’ το Βορρά
κι έφτανε μέχρι τη Χαλκίδα

μα η αγκαλιά και το φιλί σου, έλεγαν
πως βρήκα πρώτη και μοναδική Πατρίδα, την Ελπίδα
κι είναι Σαββάτο, ξημερώνει Κυριακή
έχουν ανθίσει τα τριαντάφυλλα στον κήπο
μ’ αυτό που ακόμα δεν επρόλαβε ν’ ανθίσει
μην περιμένεις, πέθανε και δε θ’ αναστηθεί

πάει καιρός που έφυγε η ζωή
και στου κεριού τη φλόγα, σβήστηκε η πορεία
τώρα μι’ ανάμνηση μας μένει και μια προσμονή
πως ο καθένας μας, θα ξαναβρεί Πατρίδα.

γιώργος_κ[/align][/B][/I]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-04-2008