Tω αγνώστω Θεω

Δημιουργός: giannisanas

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κραυγές. Τί ζητάν; Τι άλλο; Εσένα.
Κάνουν τέχνη περιγράφοντας όμορφα το βούρκο όπου ζούμε.
Και τι άλλο είναι σήμερα η τέχνη; Η καλύτερη τέχνη;
Και φωνάζουν. Τι ζητάν;
Είμαι καθόλα αναρμόδιος να τους μιλήσω για σένα.
Τον έσχατο πόθο τους.
Την κραυγή τους υποδέχεται ένας κλειστός ουρανός. Γιατί;
Γιατί νιώθω πιο κοντά τους απ΄οτι μ' όσους λεν πως σε γνωρίζουν; Γιατί;
Είμαι καθόλα αναρμόδιος να μιλήσω για σένα.
Τον έσχατο πόθο τους.
Κι είναι άγνωστο το γιατί.
Γιατί δεν τους υποδέχεται ο Κύριος, ο άγνωστος Θεός;
Και ξέρω. Αλλά είναι που με θράσος σου ζητώ να τους ζητήσεις.
Ειδικεύεσαι στους ψιθύρους,στις μεστές σιωπές, στους υπαινιγμούς.
Όσο κιαν κραυγάζουν "φανερώσου"
είσαι παρών μόνο στους παρόντες.
Μα για μια ακόμη φορά:¨"φανερώσου".
Είναι η ένδειά μας που σε καλεί.
Η ψίχα της ψυχής μας μες από το τέλμα.
Ξέρω καλά πόσο ερωτευμένος είσαι μαζί μας.
Και σ' εμπιστεύομαι.
Γι αυτό στο λέω φανερά, μπροστά τους.
Καταλαβαίνεις.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-04-2008