Διωγμός / Μην ξημερώσει

Δημιουργός: Μαρία Χ., Μαρία Χατζηγιάννη

Καλημέρα σας... - α - ( στη δουλειά )

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Διωγμός...

Χάθηκες μέσα στ' ουρανού την καταχνιά
Λες κι ήσουν σύννεφο υγρό.. κομματιασμένο
Και τη ζωή μου θέρισες με απονιά
Κι έμεινα μόνη.. μ' ένα όνειρο γδαρμένο...

Χάθηκες μέσα στις ανάσες των πολλών
Στα πιο πηχτά.. ανυπεράσπιστα σκοτάδια
Πνίγηκες μέσα στις ανάγκες των λυγμών
Και στα σκληρά της αυταπάτης σου τα χάδια...

Χάθηκες Έρωτα.. λες κι ήσουνα θνητός
Σε πλάνες σάρκες υστερόβουλα κρυμμένος
Άδειος ορίζοντας λες κι ήσουν.. νοητός
Σε ένα πάθος θλιβερό αφορισμένος...
...

Χάθηκες πια.. και δεν υπάρχει λυτρωμός
Και κουλουριάζομαι στις κρύπτες της σιωπής σου
Ο μεγαλύτερος της ζήσης μου διωγμός
Είν' οι εξόριστες φωνές της συλλογής σου...



11-4-2008
--------------------------------------------------------------------------

Μην ξημερώσει...

Μην ξημερώσει άλλη γκρίζα Κυριακή
Nα με πετάξει στα απόνερα της θλίψης
Αύριο θέλω σαν ξυπνήσω νά 'σαι εκεί
Στου έρωτά σου τα πελάγη να με πνίξεις...

Πόσο φοβάμαι Σαββατόβραδα νεκρά
Όταν οι δρόμοι πλημμυρίζουνε μ' ανθρώπους
Εγώ μονάχη μου να σφάζω τη χαρά
Και να σφαδάζω απ' της στέρησης τους πόνους...

Μην ξημερώσει άλλη άδεια Κυριακή
Ορφανεμένη απ' την άγια σου αγκάλη
Κλείσε με μέσα στη γλυκιά σου φυλακή
Να μοιραστούμε τη ζωή.. δεν έχει άλλη...

Πόσο φοβάμαι πως ξανά δεν θα φανείς
Πόσο φοβάμαι την αγάπη που σου έχω
Μά 'ναι η κούραση γλυκιά της προσμονής
Και ας γνωρίζω πως μακριά σου.. δεν αντέχω...



11-4-2008

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-04-2008