Δραπετεύω

Δημιουργός: Θεοδώρα Μονεμβασίτη , Θεοδώρα Μονεμβασίτη

Νέα συλλογή: Tous les matins du monde.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Λόγια ζητάς του πρωινού ανέμελα κορίτσια
αιφνίδια να απειλούν σα θεϊκά καπρίτσια
όνειρα σε φυλάκισαν σε μια ανήλεη φύση
όνειρα σ' ελευθέρωσαν σ' ερήμου άγρια δύση.

Ίχνη που με προδώσανε αγέρας μου τα σβήνει
μεσημεριού υποταγή γύρω σιωπή αφήνει
αν διεισδύω τώρα εγώ μέσα στην άγια ζώνη
τα δειλινά μου όρισαν φύλακα ένα αηδόνι.

Αν με σανδάλια ονειρικά πάντα λαγοκοιμάσαι
με βλέμμα ανθρώπου που αγρυπνά, ίσως να με θυμάσαι
τραγούδι έκλεισε χρησμό, δειλά στον μεταφέρω
το δειλινό με τύλιξε μα ήδη δραπετεύω.

Λέξεις ακατανόητες που αντηχούν εντός
το βήμα παρασύρθηκε απ' τη γραμμή εκτός
δυνάμεις που προσέκρουσαν αργά στον ουρανό
κόρες που δεν προσπέρασαν το μυστικό θεό.

Αν σ’ οδηγούν τώρα εδώ φωνές λαών δεμένων
νότου, βορρά κι ανατολής κρουστά τριών αγγέλων
ένας στρατός σ’ αναζητά ρητή εντολή σου δίνουν
ήδη οι πρώτες συλλαβές το νόημα ανασύρουν.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-04-2008