Σε χαμένη πατρίδα (μελ/νο)

Δημιουργός: mikrimagissoula

"...Πώς βαριέμαι σε τούτη την ακτή που μ' έχεις φυλακίσει...δεν είμ' άνεμος, δεν είμαι πανί,δε λέει να φυσήξει...και το 'ξερες..." ...σε ότι από εσένα έχει μείνει μέσα μου...λες και το όριζα ποτέ!...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σε μια ζωή παλεύω να χωρέσω
Δεν έχω άλλο ρούχο να φορέσω
Επίσημα λοιπόν θα μένω απ΄ έξω,
στα σκαλιά...

Δε έκανες κι εσύ λίγο στην άκρη
Δεν ζήτησα ούτε σταγόνα δάκρυ
Μόνο μια θέση στο δικό σου χάρτη,
στριμωχτά...


[B]Σε χαμένη πατρίδα,
με σπασμένη πυξίδα
κι έναν φίλο νοτιά...
Θα γυρεύω αιώνια,
στου καιρού τα δαιμόνια,
τη δική σου στεριά...
Να με πάρει απ΄το χέρι,
να μου στήσει καρτέρι,
με λυγμούς και φιλιά...
Και να φτιάξουμ΄ οι δυο μας,
μια φωλιά απ΄ τ΄ όνειρό μας,
στ΄ ουρανού τ΄ ανοιχτά...[/B]


Σε μια ζωή παλεύω ν΄ ακουμπήσω
Δεν έχω άλλο δρόμο να γυρίσω
Επίσημα λοιπόν δεν κάνω πίσω,
πουθενά

Δεν άφησες κι εσύ καθόλου χώρο
Εγώ να ξέρεις πλήρωνα και φόρο
Κι ας ένιωθα σκαρί στου Κάβο Ντόρο,
τα νερά...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-04-2008