δραπετες του σουρουπου

Δημιουργός: armenisths, kyriakos tzelepidis

για αυτους που γυρευουν το ονειρο διχως πατριδα.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σουρουπωνει. Κι εγω στου λιμανιου τη σιγαλια αρμενιζω αλαργα
Η μερα ριχνει τη στερνη της τη γλυκαδα
κερασμα λες πανω στο αγναντι του ανησυχου πελαου.

Ο ηλιος ο γλυκος πανω στο κυλισμα του
τα δαχτυλα ανοιγει ανημπορος στις γερικες παλαμες
τις αχτιδες -να πει αντιο- που απο χρυσες ,πορτοκαλιες
γινονται μωβ ,πριν να τις σβησει η μαυρη πινελια της νυχτας.

Κι εκει που οι σκεψεις μαλωναν μες το μυαλο μου
δυο τρις σκιες, σκυφτες ,κρυφες πληγωσαν τη γαληνη
μπερδευτηκαν μεσα στων αραγμενων φορτηγων τα χνοτα
που κουρασμενα πλαγιαζαν σαν βοδια στου ντοκου το λιβαδι
προσμεναν με τη χαραυγη στα σωθηκα του κητους να ορμηξουν
και το μακρυ ταξιδι τους να παρουν για ιταλια.

Αξαφνα οπως του καιρου μια ξαφνικη ανταρα
σφαζουν τη σιωπη φωνες,κραυγες,
βρισιες και ποδοβολητα ανθρωπων.
φαναρια εσκιζαν της νυχτας το σκοταδι
κι απλωθηκαν γυρευοντας, τους ομφαλους
των φορτηγων να φεγγουν.

Οι αλαλαγμοι και οι κραυγες ταραξαν τη ψυχη μου
ως που πια ηρθε καποτε η λατρευτη σιωπη
εγω εκει στηλη αλατος καταμεσι εκει.

Καποια στιγμη παρελασαν ολοι απο μπροστα μου
εννια του νομου ανθρωποι και τρις πακιστανοι
Δεμενοι χειροποδαρα εσπρωχναν τα κορμια τους
και τα ονειρα σερνονταν σπασμενα ριμαγμενα σκορπια
στο μισοσκοταδο κοματια απο γυαλι.

ΣΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΜΙΑ ΑΚΡΗ ΗΣΥΧΗ ΓΥΡΕΨΑΝ ΑΠ ΤΗ ΤΥΧΗ
ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΕΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΓΥΡΕΨΕ Η ΨΥΧΗ
ΑΡΑΓΕ ΛΕΣ ΝΑ ΕΒΑΛΑΝ ΠΟΛΥ ΨΗΛΑ ΤΟΝ ΠΥΧΗ?
Η ΑΡΑΓΕ ΕΙΝ ΑΠΑΝΘΡΩΠΗ Η ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΦΥΛΗ?

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-04-2008