Η αράχνη

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>Η αράχνη</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>Η αράχνη</b><p>Δημιουργός: jenny<p><i> </i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p>Η ΑΡΑΧΝΗ<br />
<br />
                         ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ<br />
<br />
<br />
Ήμαστε όλοι μπερδεμένοι σε ένα ιστό<br />
αράχνης που πάει από τοίχο σε τοίχο<br />
Μας αρέσει που είναι διάφανο και λιτό<br />
Αγνοώντας την παγίδα που΄ναι από πίσω<br />
<br />
<br />
   Την αράχνη την πρωτοείδα το 2007 σε ένα γαλλικό περιοδικό τέχνης. Ήταν σε  μία υποφωτισμένη φωτογραφία. κοντά στην φωτογραφία της Louise Bourgeois(Choisy-le Roi,France 1911). Η αράχνη έδειχνε μικρή και ασήμαντη. Περισσότερα με συνέπαρε  η βιογραφία και η προσωπικότητα της καλλιτέχνιδος παρά τα έργα της. Θαύμασα την άνεση της Bourgeois να φωτογραφηθεί με όλες τις ρυτίδες της. Συγκράτησα την ιδιαιτερότητα, την σκέψη και την ορμή που αυτή η γυναίκα τόλμησε να εξωτερικεύσει με τα έργα της. Σε μερικές ημέρες ξέχασα και την αράχνη και την Bourgeois. <br />
        Την αράχνη την αντίκρησα το Γενάρη του 2008 έξω από το Tate Gallery.Τεράστια. Απειλητική. Στο μουσείο είδα την έκθεση με πολλά άλλα έργα της. Εξίσου συναρπαστικά και συγκλονιστικά. Με μία μεγάλη ποικιλία υλικών ξεκινώντας από μάρμαρο και τελειώνοντας με υφάσματα  και πλεκτά. Μερικά έργα σε ξαφνιάζανε με την ευθύτητα των σεξουαλικών μηνυμάτων. Είδα και ένα βίντεο με μία συνέντευξη της Bourgeois σε ένα νεαρό δημοσιογράφο. Ένιωσα την δύναμή της. Τα αγγλικά της ήτανε κατανοητά με έντονη γαλλική προφορά .Άλλωστε από το 1938 είχε μεταναστευσει στις ΗΠΑ και το 1951 είχε πάρει την αμερικάνικη υπηκοότητα. Είχε ζήσει περισσότερα εκεί παρά στην χώρα της. Στάθηκε ιδιαίτερα κακότυχη στα εφηβικά της χρόνια. Ο πατέρας της ,που τον  λάτρευε, συζούσε με την γκουβερνάντα της και τελικά την παντρεύτηκε . Η Bourgeois σπούδασε στην Σχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού. Παντρεύτηκε πολύ νέα επειδή ήθελε να φύγει μακριά από το σπίτι της. Να μεταναστεύσει. Ταλαιπωρήθηκε πολύ. Πονεμένη ψυχή με πολλές συναισθηματικές απογοητεύσεις  στο ενεργητικό της. Ανικανοποίητη και διψασμένη σεξουαλικά. Απελευθερωμένη. Απτόητη .Γυναίκα με πυγμή. Με έξυπνο βλέμμα .Άνετη. Προκλητική. Απόλυτη στις δημόσιες δηλώσεις της. Παθιασμένη με την δουλειά της .Με παρατηρητικό και επικριτικό βλέμμα που τρύπωνε την οθόνη. <br />
    Βγήκα έξω από την αίθουσα και κοίταξα πιο προσεκτικά την αράχνη. Δεν είχα ασχοληθεί μαζί της επειδή δεν είχα καταλάβει τον εσωτερικό της δυναμισμό. Το μήνυμα που ήθελε να στείλει σε όλες τις γυναίκες του κόσμου η Bourgeois.Έξω κοντά στο κτήριο Tate η σκιά της αράχνης σκέπαζε δεκάδες επισκέπτες. Σε τρόμαζε η σκιά της. Ένοιωσα  τον προβληματισμό της γλύπτριας. Κατάλαβα ότι αντιπροσωπεύει  την τεράστια παγίδα στην οποία είχε μπλέξει στα νεανικά της χρόνια όταν παράλληλα με την ανατροφή των 3 παιδιών της ήθελε να τελειοποιήσει την τέχνη της. Ήθελε να  δοκιμάσει καινούργια υλικά .Φιλοδοξούσε να ξεπεράσει τα στενά περιθώρια του Σουρεαλισμού. Αντιλήφτηκα τον βαθύ ψυχικό της πόνο όταν δημιούργησε την αράχνη. Πώς η πίκρα ,η απογοήτευση και κυρίως η καταπίεση πυροδότησε την αρχική ιδέα. Της παγίδας Κατάλαβα  πώς ζούσαν  οι γυναίκες την περίοδο εκείνη. Ένιωσα τον φόβο και την απόγνωση μιας νέας γυναίκας που προσπαθεί να πετάξει αλλά παγιδεύεται στον ιστό της αράχνης. Το μήνυμα ήταν ξεκάθαρο, ευκολονόητο και προσιτό σε όλο τον κόσμο. Φύγετε όλες έξω από τις δαγκάνες και τον ιστό της αράχνης!<br />
    Την αράχνη την ξανασυνάντησα έξω από το Κήπο του Κεραμεικού (Les Jardins des Tuileries )εκεί μπροστά στο Musee du Louvre.Ήταν μόνο διακοσμητική, πιο διακριτική και δεν σε τρόμαζε. Δεν προκαλούσε! Ο κόσμος περνούσε την  κοιτούσε αδιάφορα .Δεν την σχολίαζε. Δεν προκαλούσε καμία ανησυχία. Κανέναν προβληματισμό!<br />
<p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-04-2008</td><td valign=top></td></table><br />