Κλήση Ζωής

Δημιουργός: Helene52, Eleni

Την καλησπέρα μου !!!! Αφιερωμένο στο φιλαράκι ....που μου το ζήτησε

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I][B]Κάθε βράδυ που περνάει
είναι η σκέψη φτερό που σ' άνεμο πετάει
Χαμένη μες στην ησυχία
την καρδιά μου πλημμυρίζει η νοσταλγία

Στα μονοπάτια του μυαλού
καλοκαίρια έρχονται, γεμίζουνε το νου
Δυο μάτια φως και χρώματα
δυο χείλη πλουμιστά γλυκά αρώματα

Το τηλέφωνο βουβή κοιτώ
και σχηματίζω συνεχώς το νούμερό σου
Το κινητό φαίνεται κλειστό
αδύνατη η σύνδεση με τον αριθμό σου

Τρικυμία ξεσπάει για τα καλά
τα δάκρυα με πνίγουνε άγρια νερά
Το νούμερο ξανά καλώ
απεγνωσμένα παλεύω τώρα να σωθώ

Κύματα γεννούν οι φόβοι μου
χτυπάνε καταιγίδα άγρια οι πόθοι μου
Το κινητό φαίνεται κλειστό
το σ΄ α γ α π ώ μου βυθίζεται κι αυτό

Κλέβει το δάκρυ τη χαρά
παλεύει σε θάλασσα βαθιά η καρδιά
Η σιωπή τρικυμία κυριεύει
η κλήση στην αναμονή με αγριεύει

Η απόσταση μαχαίρι κοφτερό
με πληγώνει και συνεχώς αιμορραγώ
Η αγάπη μου φεγγάρι σε βυθό
μια αχτίνα του ν’ αγγίξω δεν μπορώ

Χτυπώ το τηλέφωνο βουβή
και περιμένω να γίνει η σύνδεση εφικτή
Είναι η κλήση στην αναμονή
λυπημένη περιμένει στη σκέψη η ψυχή

Και να ανοίγει η γραμμή
καλοκαίρι ξημερώνει και γλυκιά αυγή
Τα τηλέφωνα ενώσανε
δυο περιστέρια εμείς που ανταμώσανε

Η φωνή σου μία μουσική
ο φόβος στα σύννεφα τρέχει να κρυφτεί
Κουβέντες λες ερωτικές
ανάβεις στο κορμί μου άπειρες φωτιές

Καλοκαίρι μπαίνει στη ψυχή
χαμογελάω στης φωνή σου την αφή
Τα δάκρυα έχουν εξαφανιστεί
λέμε σ’ αγαπώ ταυτόχρονα κι δυο μαζί[/B][/I]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-04-2008