Μια κραυγή μέσα στη νύχτα

Δημιουργός: kymberly2505

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κατέβα στο λιμάνι όταν θα πέσουν τα φώτα.
Θα δεις πως όσοι θα'ναι εκεί δε θα σου πουν ότι πρώτα.
Θα μιλάνε με γρίφους όλοι όσοι σε κοιτάνε
μα πίσω απ'την πλάτη σου όλοι αυτοί θα γελάνε.
Κατέβα στο λιμάνι μια μέρα που βρέχει
και θα το δεις θα ρωτούν ο ένας τον άλλον τι τρέχει.
Κατέβα όταν θα'ναι αργά για παραμύθια
και φώναξε κατάμουτρα πια είναι η αλήθεια.

Μην κρατάς πια πισινή.
Μίλα!Πες τους τι τρέχει.
Πες τους που χάθηκε η ζωή,
γιατί συνέχεια βρέχει.
Πες τι απέγιναν αυτόι που λέγαν πως αγαπάνε
μα δεν το πίστεψαν στιγμή και τώρα πες μου που να'ναι.
Μίλα και πες για όλους αυτούς που λατρέψαν το χρήμα.
Που το κάναν θεό τους,
που του γράψανε ποιήμα.
Μην τους φοβάσαι,μην τρομάζεις
όταν άγρια κοιτάνε
από άγνοια και μόνο
αυτοί μούρη πουλάνε.
Φώναξε,ούρλιαξε,
βγάλε από μέσα σου την αλήθεια.
Δειξ'τους πως χάθηκαν τα πιο αγνά παραμύθια.
Πες τους πως πέθανε η τελευταία νεράιδα
πως αναστήθηκε σε μια καμένη κοιλάδα.
Πες τους τα πάντα για τους λύκους
που τον ήλιο φοβούνται.
Για τους ανθρώπους που ήσυχοι πια δεν κοιμούνται.
Είναι δικά τους όλα αυτά!
Με ακούς?Είναι δικά τους!
Αυτοί μας έφτασαν εδώ,
αυτοί με τ'άρρωστα μυαλά τους.
Που για να έχουν αυτοί καθαρές συνειδήσεις
κλείνουν τα αυτιά τους στις πιο μεγάλες αλήθειες.


Κατέβα στο λιμάνι όταν θα ανάψουν τα φώτα
Κατέβα και θα δεις πως όλα θα'ναι όπως πρώτα.
Για αγάπη θα μιλάνε και δικαιοσύνη
θεό θα'χουν τον ήλιο και τη σελίνη.
Κατέβα στο λιμάνι μια ηλιόλουστη μέρα
Κατέβα και θα δεις δεν θα σε κάνουνε πέρα.
Μ'ένα χαμόγελο στα χείλη που αλήθεια σκοτώνει
θα σε κερνάνε την αγάπη που βαθύά σε πληγώνει.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-01-2005