Θαλασσοκόριτσο

Δημιουργός: AndreasChristodoulou

εξαιρετικα αφιερωμενο

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στους δρόμους της απαντοχής,ακολουθώ τ’αλαφροπάτημά σου
Ερήμη,Επισκοπή ,Κάψαλο,Νέα Πόλη
Με λάτρα σιωπηλή τηρώντας εντολή,με τη καρδιά μου όλη
Και δυό στιχάκια της στιγμής,τραγουδώ το διάνεμά σου

Σάββατα και Κυριακές στη μοναξιά γυρίζω πάλι
Ρίχνω τη μοίρα μου στα ζάρια ,διαβαίνω δρόμους του καυμού
Μα δεν βρίσκω τα δικά σου χνάρια και πάω αλλού
Στης Αμμοχώστου τις μεριές ,στο γνώριμο ακρογιάλι

Κι ως περπατώ χωρίς ματιά ,χωρίς μιλιά στη πόλη τη μεγάλη
Πήγασος είναι ασπέδιστος του λογισμού μου το άτι,ανοίγει τα φτερά του
Ξεσπάει βαθιά μου εσμός,η ποιήση του πεζού μου περιπάτου
Της νοσταλγίας πετούνε τα πουλιά ,βουίζει το σκυμένο μου κεφάλι

Μα σαν θωρώ τα κύματα ,που φτάνουν ένα ένα στη σειρά
Σου φυλάω πάλι καρτέρι,ψάχνω την εικόνα σου βαθιά μου ν’αναστήσω
Απ΄το δικό σου αστέρι,καινούργια όνειρα στο κόσμο αυτό να στήσω
Και γράφω,γράφω για σέ ποιήματα ,κι όλο καπνίζω τσιγάρα απανωτά

Θαλασσοκόριτσο γλυκό ,το ξέρω ,νιώθομαι πιά σιμά σου
Κι ας μη μιλώ ,αρμενίζω μες στην αγκαλιά σου,νυχτώνω και χαράζω
Ζώ και ξαναζώ μονάχα απ’τα φιλιά σου,πορεία δεν αλλάζω
Σ’αγαπώ,κι άλλο δε θέλω πία παρά να λέω τ’όνομά σου........

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-04-2008