Μικρός ήρως

Δημιουργός: ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ

Στους ήρωες τους αφανείς,που ζήσαν βίο άσημο,και,μιάς παλάμης ανοιχτής,επήραν το παράσημο.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΜΙΚΡΟΣ ΗΡΩΣ

Στην πόλη,δύο σινεμά,
υπήρχανε,το όλον,
και,ανταγωνιζόντανε.
Πάνθεο και Απόλλων.

Στ' Απόλλωνα τη γειτονιά,
ζούσε,δυστυχισμένο,
ένα παιδί,άγια ψυχή,
μα,..καθυστερημένο.

Ηταν γι'αυτό, ο Απόλλωνας,
η ζεστασιά στο κρύο,
κι άν άκουγε για Πάνθεο,
γινόντανε..θηρίο.

Ελεγες..-Πάμε Πάνθεο?
Σου έβριζε τη μάνα,
ενώ,για τον Απόλλωνα,
εσήμαινε καμπάνα.
--------------------
Εις το μπαλκόνι,ο Παττακός.
Κάποια στιγμή,[το ζώον],
"..αυτοί,στο πάνθεο θα πάν,
[τονίζει],των ηρώων".

Μιά μούντζα,κι ύστερα κραυγή,
[όχι,δεν κάνω πλάκα].
-Τι Πάνθεο, Απόλλωνα θα πάνε,
ρε ΜΑΛΑΚΑ.
------------------------
Πριν τρία χρόνια, πέθανε,
και,δεν του στήσαν πλάκα,
κι ας είχε πεί, δημόσια,
τον Παττακό, μαλάκα.

Μάλιστα,στην κηδεία του,
πέντ' έξι ήταν,μόλις,
κι ας είχε σώσει την τιμή,
ολόκληρης της πόλης.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-04-2008