Εγχυντρισμός σιωπής

Δημιουργός: χρήστος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Το σώμα καταδίκασαν με αιώνια τιμωρία
Ακτέριστο να κείτεται σε στάση εμβρυακή
Κουλουριασμένο ακίνητο με αίσθηση καμία
Σ' ένα βαθύ κι απόλυτο εγχυντρισμό σιωπής

Το πήλινο καβούκι μου εσύ το διαπερνάς
μονάχα εσύ χιμαιρική κι απόκοσμη μορφή
και την ακινησία μου γλυκό κρασί κερνάς
και μυρμηγκιάζει το κορμί από αίσθηση ζωής.

Πλάσμα του ονείρου εβένινο μ' επιδερμίδα χιόνι
τραβά με από το βαθύ που εγώ έσκαψα μνήμα
δεν μπορώ χωρίς όνειρα, το σώμα μου κρυώνει
και ξανάφερε με στο φως, ήλιο να δω και κύμα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-01-2005