Προτού ξεμείνουμ' απ' ανάκαρα

Δημιουργός: Adoletes, Βασίλης Ταρνανίδης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Προτού ξεμείνουμ’ απ’ ανάκαρα
Ποίηση: Βασίλης Ταρνανίδης


Χωρίς σκαπάνη,
πως τη γη κατάχωμα ν’ ανασκαλέψεις.

Χωρίς διάττοντες,
πως τ’ άπειρο να διατρέξεις.

Χωρίς να κάνεις αμφιθέατρο όλη τη γης,
πως σύνδρομο το βλέμμα των ανθρώπων
πάνω σου να κλώσεις.

Χωρίς εκατό και μύρια χέρια,
πως το μερτικό του καθενού να δώσεις.

Κι αν δεν ανοίξεις την αυλαία,
πως το μυριόμυρο άρωμα
για όσμηση ολονών ν’ απλώσεις.

Κι άμα δεν εύρεις που και πως νοσεί…
πως σκεύασμα της Ιασώ να παραγγείλεις…

Μακρύς ο δρόμος και για δούλεψη… πολλοί
πριν απ’ ανάκαρα ξεμείνουμ’ όλοι.


[B]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-04-2008