Τον καλύτερο μου στίχο

Δημιουργός: serendip78

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[B]
Τον καλύτερο μου στίχο τον φυλάω για μετά,
ανεξήτιλα όνειρα,
που στου ονείρου την φλόγα,
θα αρπάξουν φωτιά.

Έρωτα,
Πως με προσέγγισες διστακτικά, και με κάλυμα περαστικής απόλαυσης, τα οχυρά μου διάλυσες;
Σαν απροσκάλεστος επισκέπτης σε φαγοπότι αισθήσεων,
Σαν ονειρικός προσκυνητής, σε ολονυχτία ηδονών.

Έρωτα,
Πως έφυγες, μια νύχτα βροχερή, οταν όλα τα φώτα είχα σβήσει;
Σαν μοναχικο σκέπασμα σε κατάλευκο διπλό κρεβάτι,
Σαν ποτήρι έρμο, γεμάτο κρασί, δίχως ζευγάρι να συγκρίνει του τσουγκρίσματος τους την ηχώ,
Σαν φευγαλέα ανακοίνωση, σε πολυσύχναστο σταθμό.

Για πότε ήρθες, και έφυγες κιόλας;
Για πότε με άγγιξες και την καρδιά μου πλάνεψες;
Άραγε γυρνάς ποτέ - κατάκοπος - στις ίδιες καρδιές;
Ή καινούργιες ζητάς,
επιθυμίες να ξυπνάς...
και λόγια αγάπης, στα αυτιά - των νέων εραστών - να σιγοψιθυρίζεις;

Τον καλύτερο μου στίχο τον φύλαγα για τώρα,
ανεξήτιλα όνειρα,
που στου ονείρου την φλόγα,
αρπάξαν φωτιά.
[/B]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-04-2008