το ταξιδι του αστροκοριτσου [μερος δευτερο] Δημιουργός: iptamenos_gatos, Ιωαννης Χριστοπουλος και παλι για την Δεσποινα Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Βαθυα μεσα στην γαληνη της νυχτας, λιγο πριν το ξημερωμα, ο αρχοντας Ηλιος βγηκε στο ψηλοτερο σημειο του πυργου του που ηταν στο ανατολικο κομματι της μεγαλης πεδιαδας του ουρανου και σαλπισε με το μεγαλο βουκινο του.
Το σαλπισμα αυτο του Ηλιου ηταν το συνθημα, για να ξυπνησει ολη η πλαση και ηταν φανταστικο να μπορουσε να δει κανεις, πως ανταποκρινονταν ολοι στο σαλπισμα αυτο του αρχοντα Χρονοκρατορα Ηλιου που αιωνες τωρα, του ειχε παραδοθει απο τον βασιλεια Λεοντα η εξουσια πανω στις Ωρες και τις Εποχες κι εκεινος, υπηρετουσε πιστα και αδολα τον μεγαλο αφεντη του Ουρανου τον Βασιλεια Λεοντα.
Με το σαλπισμα του Ηλιου το μικρο κοριτσι πεταχτηκε απο το κρεββατι του και με λαχταρα κοιταξε γυρω του μηπως διακρινει τον Δρακοντα τον σοφο ακολουθο του Μεγαλου Πολικου ομως αλοιμονο !!! δεν ειδε κανεναν να την περιμενει και στεναχωρηθηκε....
-αραγε, σκευτηκε, με ξεγελασε ο Πολικος; και πριν προλαβει να τελειωσει την σκεψη της αυτη βλεπει εναν μεγαλο χρυσο δρακο να εμφανιζεται μεσα απο τα συννεφα και να κανει κυκλους πανω απο την θαλασσα.
-Εεεε , φωναξε ο δρακος, εισαι το μικρο κοριτσι που μου ειπε ο αφεντης Πολικος πως θελει να γνωρισει τον κοσμο;
-ναι εγω ειμαι, ειπε το κοριτσακι, σε περιμενα που εισαι;
-χμμμ ειχα κατι προβληματα με την μικρη Κασσιοπη την κορη του πριγκιπα Κηφεα επρεπε να την βοηθησω να ετοιμαστει για την πρωτη μερα στο σχολειο και με καθυστερησε λιγακι... ειπε καθως ερχονταν να σταθει μπροστα στο κοριτσακι.
-μα καλα κοτσαμ αστερισμος σαν και σενα βοηθος του σοφου Πολικου και κανεις τετοιες δουλειες;;
- ε αν δεν εχει κανεις τι αλλο να κανει;; Λοιπον εισαι ετοιμη;;
-αν εννοεις να φυγουμε ναι ετοιμη!!
-κρατησου λοιπον και παμε!
το κοριτσακι ανεβηκε στην πλατη του Δρακοντα και ξαφνικα σε μια στιγμη που ουτε η ιδια καταλαβε βρεθηκαν να πετανε ψηλα στον καμπο του Ουρανου πανω απο το βασιλειο του Βασιλεια Συννεφου
-εεε, ειπε το κοριτσακι, μην τρεχεις !!!
-μα δεν τρεχω !!! ειπε ο Δρακοντας απλως πεταω !!
πετουσαν για αρκετη ωρα και βλεπαν πολλους αστερισμους να ειναι στον Ουρανο και το κοριτσακι εννοιωσε ομορφα, που μπορουσε να δει απο κοντα ολους αυτους τους αρχοντες του καμπου του Ουρανου που τοσα ειχε ακουσει γιαυτους... ξαφνικα ο Δρακοντας εκοψε ταχυτητα και αρχησε να χαμηλωνει...
-τι συμβαινει; ρωτησε το κοριτσακι
-εδω ειναι το σπιτι της κυρας Μεγαλης Αρκτου της γιαγιας του σοφου Πολικου εχω να της παω μια παραγγελια απο τον εγγονο της
-μα καλα ζει ακομα η γιαγια του σοφου αυτου γεροντα;
-κοριτσακι, ειπε ο Δρακοντας, να θυμασε κατι, τα αστερια πεθαινουν μονο οταν οι ανθρωποι παψουν να κοιτουν τον ουρανο, λοιπον κρατησου κατεβαινουμε
και με μια βουτια προσγειωθηκαν στην αυλη της Μεγαλης Αρκτου.
Ηταν μια πανεμορφη αυλη γεματη αστρολουλουδα, αστροπανσεδες και αστροηλιανθοι, αστρογιασεμια και αστροτριανταφυλλα που ολα ποτιζονταν απο το μεγαλο ποταμι του γαλαξια...
κι εκει στο βαθος του κηπου κατω απο ενα κιοσκι καθοταν η μεγαλη αρχοντισσα του ουρανου η Μεγαλη Αρκτος
οι δυο ηρωες πλησιασαν και πρωτος μιλησε ο Δρακοντας
-αρχοντισσα Αρκτε ηρθα να σου φερω μια παραγγελια απο τον σοφο εγγονο σου τον Πολικο
-το γνωριζω γλυκε μου Δρακοντα, το γνωριζω, οπως επισης γνωριζω και για το φορτιο σου την μικρη κορη
- μα πως ειπε το κοριτσακι, πως το γνωριζετε;;
-ακουσε κορη μου, ειπε η μεγαλη αρχοντισσα, οσο κοιτουσες τον ουρανο και σκευτοσουνα να ξερεις πως μοιραζομασταν μαζι τ αστερια κι εσυ τις ιδιες σκεψεις...
το κοριτσακι εσκυψε το κεφαλι ντροπιασμενο
-μα ελατε, ειπε η Αρκτος εχω παγωμενη λεμοναδα απο αστρολεμονια και νερο απο τον ποταμο του Γαλαξια...
Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-04-2008 | |