Tα κυκλάμινα της σιωπής

Δημιουργός: poetryf

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[font=Palatino Linotype] [B]

Όχι , όχι τα κυκλάμινα της σιωπής
Μην κόβεις ό,τι αθώο έχει μείνει

Άσε να φέγγουν, ν’ασημίζουν τα νοήματα
Μέσα στα δάση των ανθρώπων
Στην έχθρα, στην αγάπη και στο θάνατο

Όχι, όχι τα ερέβη
Μην ξορκίζεις άλλο τώρα την αλήθεια σου

Μην ήσουν και το ξέχασες
ένα αστροφέγγισμα κι εσύ
Χωρίς σκοτάδι ποια αξία
Ποια τιμή πρέπει στο φως σου;

Όχι, όχι τις φωνές των παιδιών
Κείνο τ’ανέμελο παιγνίδι του ονείρου
που κάποιος πέταξε μια πέτρα στο νερό
Τάχα πως μούσκεψε απ’αγάπη η καρδιά του

Όχι – όχι ακόμα
Μη με στεγνώνεις σαν περίεργο εφιάλτη
Όσο αγαπώ τόσο πληγώνω

Γιατί στ’αλήθεια οι άνθρωποι δεν έχουν μάθει να αντέχουν την αγάπη
Δεν έχουν μάθει να αφήνονται σ’αυτήν
Κι εγώ αγαπώ, έτσι έχω μάθει

Έτσι έχω μάθει να αφήνομαι στον πόνο
Κι όσο αγαπώ να ασφυκτιώ μέσα στου μίσους τη θηλιά
Μη μ’αποπαίρνεις
Όχι απόψε ...

Δεν θέλω πάλι να δακρύσω από ανάγκη
Θέλω τ’αχρείαστο νερό των πηγαδιών μου
Για να ποτίσω τα κυκλάμινα και πάλι

Τη βαθυκόκκινη αρτυρία των λυγμών
ως όταν τρέμουν τα κορμιά μας από πόθο
Ως όταν δίνεται στη δίψα η βροχή

Μια μοβ, μια ροζ ή μια λευκή ανατολή
σαν συνορεύει μ’υποψία η Ψυχή μας
Τ’άστρο το ισχνό της ύπαρξης μας

Όχι –όχι μη δείχνεις το «ψηλά» και το «ακόμα»
Το «χαμηλά» και το «σε λίγο»

Όχι σου λέω... Πες το ναι

Μπορεί να μ’είπες πεφταστέρι μα θα ζήσω
Θα αυτοκτονήσει ο ουρανός για να σωθώ
Μα’γω θα ζήσω,
μαζί κι η ευχή σου

Όχι.. Όχι σαν άρνηση διπλή,
κατάφασης τερτίπι
Τέντωσε λίγο της καρδιάς σου το αυτί
για’σε μιλάνε με ορμή όλοι οι χτύποι

Κλώνους κι αν έριξε η σιωπή
Πέτρες κι αν πέταξε η αγάπη
Όλοι φοράμε την ασπίδα μιας μιλιάς
Καθένας θάλασσα με κύμα π’αρμυρίζει

Όχι το ξέπλυμα του ονείρου
Όχι του πόνου το φιλί

Καθένας όνειρο και πόνος
Καθένας πόνος και φιλί.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-04-2008