εκδορές

Δημιουργός: χρήστος

καλημέρα και καλή ανάσταση σε όλους.... στη φίλη μου τη Νότα....

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

καθώς ο ύπνος –κατά παράβαση καθήκοντος-
πεισματικά αρνείται να μου κλείσει τα βλέφαρα
και να με πάει ως είθισται
στους τόπους των ονείρων,
ζυγιάζω τις απώλειες της ζωής μου:
ποια απ’ όλες με πονάει πιο πολύ
ποια, πιο πολύ μου λείπει.

Κι έρχεται τότε η σκέψη κι η μορφή σου
απάνω στο μεταίχμιο του ξύπνιου και τ’ ονείρου
γαλήνια , απαλή , λευχειμονούσα
χρυσόμαλλες δορές δωρίζοντας μου
ως άλλοτε έπραττε αφειδώς η παρουσία σου,
μα κι εκδορές δοράτων

και τότε παραδέχομαι εν πλήρει συνειδήσει
πως κάποιοι άνθρωποι γεννιούνται
με την κατάρα μόνο να αγαπιούνται,
να λείπουν όταν χάνονται πολύ
αλλά και να ανασταίνονται συχνά
σαν ως εκ θαύματος
μέσα στη σκέψη, στην ψυχή, στα συναισθήματα
εκείνων που αισθάνονται
βαριά την έλλειψή τους…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-04-2008