Μα λείπει η ανταγάπη

Δημιουργός: Γιώργος_Κ, Γιώργος Σ. Κόκκινος

Μεγάλη Παρασκευή ξαναδιαβάζοντας Σαίξπηρ .. εκεί νίκησε η αγάπη των δύο ακόμα και μέσω του θανάτου, μα σήμερα αμφιβάλω για το πόσο δυνατή μπορεί να υπάρξει ..

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I][B][align=center]Μα λείπει η ανταγάπη

~~~

Έχω καιρό ταχθεί, να ζήσω αγνά κι αιώνια
με την εγκράτεια των ορμών, στ’ αμόλυντό μου σώμα
να μη γνωρίσει το κορμί, τι πάει να πει σπατάλη
κι ας λείψει ολούθε η ανταγάπη, αγάπη

μάθε με τώρα, αστέρι μου, για μάθε με
τι κι αν η στέρηση μαραίνει όλα τα κάλλη
μάθε με πως μακριά σου να φύγω, πάρε με
δέσε μι’ ανάμνηση, να πάμε στο φεγγάρι

είναι ασύγκριτη η αγάπη ετούτη, αγάπη μου
ταίρι δε βρήκε ο ήλιος άλλο, να σου μοιάσει
έχει καιρό σταθεί στο πλάι σου, το χάδι μου
γι’ άλλον σκοπό η ζωή, δε βρήκε να πλαγιάσει

πι’ ωραία δε γεννήθηκε ακόμα, απ’ την αγάπη
της πλάσης μου τ’ απόλυτο, ξεψύχησε κι εχάθει
ας λύγιζε κι ο χρόνος, να ‘κλεινα τα μάτια μου
κι ας έλειπε ολούθε η ανταγάπη, αγάπη

έχεις καιρό ταχθεί, να ζήσεις πάντα, αιώνια
με την εγκράτεια των ορμών, στ’ αμόλυντό σου σώμα
να μη γνωρίσει το κορμί, τι πάει να πει σπατάλη;
σφίξε το χέρι μου μ’ ορμή, να πάμε στο φεγγάρι!


γιώργος_κ


Από το “Ρωμαίος και Ιουλιέτα” του Σαίξπηρ
διαβάζουμε στα λόγια του Ρωμαίου:

“…μου λείπει η ανταγάπη απ’ την αγάπη (...) έχει λοιπόν ταχθεί να ζήσει πάντα αγνή/ μα η εγκράτειά της γίνεται σπατάλη/ τι με τη στέρηση μαραίνονται τα κάλλη/ και δεν αφήνουνε στο κάλλος διαδοχή (...) μάθε με πως να πάψω να τη σκέφτομαι/ που ‘ναι ασύγκριτη η δικιά της καλλονή (...) πι’ ωραία απ’ την αγάπη μου δεν είδε ακόμα ταίρι της ο ήλιος/ αφότου εχτίστη η γη ...”[/align][/B][/I]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-04-2008