Διαμάντια στη λάσπη

Δημιουργός: Γιαννης Στιχακης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Διαμάντια στη λάσπη κυλούν λερωμένα
μ’ ακόμα γυαλίζουν κι ας είναι θλιμμένα

σαν βάρος στη τσέπη τα είχα κρατήσει
αν κανείς το πιστέψει ποτέ μη μιλήσει
………………………………………….

τα πήρα στο χέρι μ’ αφού με πονούσαν
δε πίστεψα αστέρι μου , με αγαπούσαν
δειλά μου μιλούσαν , με παρακαλούσαν
………………………………………….

και τώρα στα χώματα τα έχω ριγμένα
με δάκρυα λάσπη έχουν γίνει βρεγμένα

πάνω στο λάθος μου βουτώ να τα σώσω
μα μέσα στο βούρκο γλιστρώ άλλο τόσο

τα είχα κοντά μου μα ποια δεν τα φτάνω
στο σκοτάδι βαθαίνω και τώρα τα χάνω
…………………………………………..

τα πήρα στο χέρι μ’ αφού με πονούσαν
δε πίστεψα αστέρι μου , με αγαπούσαν
δειλά μου μιλούσαν , με παρακαλούσαν
…………………………………………..

Αντίο Διαμάντια μου αντίο για πάντα
τα λάθη πληρώνω από χρόνια σαράντα

μα πάντα θα έχετε πολλά τα καράτια
στη λάσπη θα λάμπετε για ξένα μάτια

κι εγώ μες την άμμο χιλιάδες κομμάτια
χωρίς πια καρδιά χωρίς πια Διαμάντια
………………………………………….

τα πήρα στο χέρι μ’ αφού με πονούσαν
δε πίστεψα αστέρι μου , με αγαπούσαν
δειλά μου μιλούσαν , με παρακαλούσαν

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-04-2008