Άκου πώς μίλησε για 'σένα η αγάπη

Δημιουργός: poetryf

Στο –Α- της αγάπης, του αρώματος, της ανάσας....

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[font=Palatino Linotype][B]Μια κοσμογυρισμένη ενοχή μέσα στο βλέμμά σου
τις μαρτυρίες των πολλών να επιμένει
Πως έχτισες βαθιά, ψηλά τα τείχη σου
πως όρθωσες γινάτια που δεν φτάνω

Τϊ σκοτεινό Θεέ μου απόψε το φεγγάρι!

Μοιάζουν με αρχαία συμμορία τα αστέρια
Φτωχοί σοφοί που τριγυρνάνε με το φως τους στο να’χέρι
με τα ξεδίπλωτα μαντήλια της σιωπής μες στ’άλλο χέρι
Θαρρείς πως φτιάχνουνε πυρσούς μόνο για’σένα

Τί θλιβερή παρέα τα αστέρια Θέε μου!

Ξαπλώνω ξέροντας πως λείπεις με το όνειρο
και αλλού, σε ξένα σεργιανίζετε λημέρια
Σκύβω λιγάκι να φιλήσω και το χώμά σου
Άγιο το βήμα σου και δαίμονας του ο πόνος
Η συνουσία του «υπάρχω» και του «λείπω»
Υπάρχω όσο σε θυμάμαι και λείπω όσο σε ξεχνώ

Τί ειρωνία κι η αλήθεια μου Θεέ μου!

Κι αν μισοκλέβω απ'τα μισάνοιχτα πηγάδια της φωνής μου
Νερό, της δίψας χορηγό
Όχι δεν θέλω να δροσίσω τα ξερά σου χείλη,
τις σκεπασιές που μ’απειλούν δεν τις θωρώ
Τα ψιλοπέλαγα στενά σου δεν με κλείνουν

Τϊ ξηρασιά μέσα στους κήπους σου Θεέ μου!

Επιχειρώ να διαβρώσω ένα πρώτο λιθαράκι
να γκρεμιστεί το οχυρό του μαύρου φόβου
Άκου πώς μίλησε για ‘σένα η αγάπη
και πώς βουβάθηκε στο άκουσμα του λόγου.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-04-2008