Μεταβολές Β

Δημιουργός: Ιππαρχος, Δημήτρης

"Η απόσταση για τον έρωτα είναι ότι ο άνεμος για τη φωτιά: Σβήνει τη μικρή, φουντώνει όμως τη μεγάλη" Β. Ουγκώ, Οι Άθλιοι

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Β. Η θάλασσα

Κάποτε η θάλασσα ριγούσε στο άγγιγμά σου
καθώς στεκόσουν ξυπόλητη πίσω απ’ τη γραμμή του κύματος
σαν να το προκαλούσες να ξεπεράσει τα όριά του
κι αυτό στην αρχή δειλά δειλά σε πλησίαζε
και αποσυρόταν δυο και τρεις φορές
πριν τελικά σε αγγίξει
και τρέξει ντροπαλά στην αγκαλιά της μητέρας
λες και το έστειλε εκείνη να φιλήσει τα πόδια σου

Γελούσες τότε και άραγε ήταν τυχαίο
που την ώρα εκείνη διάλεγε ο ήλιος για να δύσει;
Πόσο σου άρεσε η θάλασσα τη νύχτα
όταν δε μπορούσες να διακρίνεις πού τελειώνει
και πού αρχίζει ο ουρανός
Κοιτούσες στον ορίζοντα ένα φως
κι αναρωτιόσουν αν ήταν πλοίο ή άστρο
Και έτσι όπως έλαμπες μέσα στο σκοτάδι σκεφτόμουν
ότι αν υπάρχει ζωή σε εκείνο το φωτεινό σημάδι
την ίδια θα έχει απορία προς το μέρος μας κοιτώντας

Κι ο φάρος να αναβοσβήνει στο ρυθμό της καρδιάς σου
σαν να έχει αποκτήσει ο ίδιος ζωή
ή σαν να είναι ο φαροφύλακας ερωτευμένος



Τώρα η θάλασσα μάταια σε αναζητά
εξαπολύει τα κύματα για να σε βρουν
μα είναι χρόνια που δεν είσαι πια εκεί
τα χνάρια σου έχουν πια σβήσει
από κάποιο κύμα που την ομορφιά τους δε σεβάστηκε

Τώρα ο ήλιος δύει διεκπεραιωτικός στην ώρα του
η απουσία σου ακόμα και το ηλιοβασίλεμα
κάνει να φαίνεται άχρωμο και αδιάφορο
Και η γραμμή του ορίζοντα συγκεκριμένη και συμπαγής
για να μη μπορεί κανείς να πλεύσει προς τη δύση
και να ανέβει κατά λάθος στου ουρανού τα μέρη

Τώρα τα καράβια δυσκολεύονται να φτάσουν
έχει εκλείψει το φως που τα οδηγούσε
Και ο φάρος αυτόματος και άψυχος
καταδικασμένος στην αιωνιότητα
να μετράει εφτά και να ανάβει

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-05-2008