Αλεξης.. Γ

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>Αλεξης.. Γ</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>Αλεξης.. Γ</b><p>Δημιουργός: bastet<p><i> ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ...</i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p>Έζησε με τον Αλέξη τις πιο ευτυχισμένες μέρες της ζωής της. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Ναι τις πιο ευτυχισμένες μέρες της ζωής της. Αυτό έχει να το λεει. <br />
Δεν είχε δει άλλη ευτυχία στη ζωή της μέχρι σήμερα που τον ξανασυνάντησε για να τις ξυπνήσει όλες αυτές τις ξεχασμένες μνήμες.<br />
Θυμάται τι είχε γίνει όταν ο Αλέξης ήρθε να τη ζητήσει σε γάμο και η μάνα της του πέταξε κατάμουτρα ότι η Μαριάννα είναι ταμένη αλλού. Ακούς εκεί ταμένη αλλού!!! Λες κι ήταν κανένα αντικείμενο ταμένο στην Παναγία της Τήνου. Έξαλλος έγινε και οι τρόποι του δεν του επιτρέπανε να φερθεί και αναλόγως για να ξεσπάσει. Φυσικά όταν η κυρά Σούλα επίσπευσε τους γάμους της Μαριάννας με το χοντρό γέρο της αρεσκείας της και βλέποντας τη Μαριάννα να μαραζώνει μέρα με τη μέρα πήρε τη μεγάλη απόφαση για το χατίρι και των δύο.<br />
Όταν η Μαριάννα έμαθε τους αρραβώνες του Αλέξη με την εξαδέλφη της έμεινε άφωνη. Στην αρχή εκτός από τις λιποθυμίες, τις ανορεξίες και το γεγονός του ότι έκανε να τη δει ο έξω κόσμος καμιά βδομάδα ένοιωθε φοβερά προδομένη.<br />
Παρόλο που ο Αλέξης έκανε ότι πέρναγε από το χέρι του, διακριτικά πάντα, για να τη συναντήσει δεν τα κατάφερε. Ο χρόνος όμως κατάφερε να τις φέρει λογικές σκέψεις στο μυαλό. «Στο κάτω – κάτω της γραφής τι φταιει ο Αλέξης αν η μάνα μου είναι ξεροκέφαλη και εγώ δεν είχα το σθένος να αντισταθώ στη θέληση της;»<br />
Η μοιραία μέρα έφτασε. Ο γάμος της εξαδέλφης. Έφτασε στην εκκλησία με κομμένα τα πόδια. Ούτε η ίδια δεν ξέρει πως τα κατάφερε να κρατηθεί στη διάρκεια του μυστηρίου και να μην καταρρεύσει, να γίνει ρεζίλι. Μετά το γάμο στο σπίτι την πλησίασε ο Αλέξης και μη μπορώντας να τον αποφύγει, όχι για λόγους κακίας αυτή τη φορά, αλλά γιατί δεν μπορούσε όπως πάντα να του αντισταθεί αρχίσανε να μιλάνε. Εκεί της πέφτει η πρώτη κεραμίδα.<br />
«Ήταν ο μόνος τρόπος Μαριάννα για να τα καταφέρω να είμαι κοντά σου. Να είμαι δίπλα σου χωρίς να δημιουργηθεί σκάνδαλο. Να αναπνέω τον αέρα που αναπνέεις. Να μπορώ να σε βλέπω. Δεν θα το άντεχα να σε χάσω.»<br />
«Μα Αλέξη..» κατάφερε να αρθρώσει κατάχλομη «…με έχασες όταν η μάνα  μου αρνήθηκε να γίνω δική σου κι εγώ δεν αντιστάθηκα στη θέληση της».<br />
«Μα τι μπορούσες να κάνεις Μαριάννα; Να λερώσεις την τιμή σου και να είσαι διωγμένη από την κοινή γνώμη του τόπου που μεγάλωσες; Δεν θα μπορούσες να το αντέξεις αυτό και ούτε εγώ θα μπορούσα να το επιτρέψω». <br />
«Αντίο Αλέξη»<br />
«Αντίο Μαριάννα»<br />
<br />
Αυτό το αντίο κράτησε 10 ολόκληρα μαρτυρικά χρόνια για τη Μαριάννα. Ένα αντίο χωρίς να επικοινωνήσουν ούτε μια φορά. Αλλά η σκέψη του και μόνο την άφηνε πολλές νύχτες άγρυπνη. Η σκέψη του Αλέξη και η σκέψη του <br />
γ ο υ ρ ο υ ν ι ο ύ που είχε πάρει για άντρα της. Δεν τον άντεχε. Όσο πέρναγαν τα χρόνια η ζωή της γινόταν όλο και πιο ανυπόφορη. Ευτυχώς μετά από 6 χρόνια ενός άθλιου γάμου ο άντρας της έκανε το μόνο καλό που της είχε κάνει μέχρι τώρα. Την άφησε χήρα. Προσευχήθηκε στο Θεό να τη συγχωρήσει γιατί δεν ένοιωθε παρά μόνο ευτυχία όταν πέθανε ο άντρας της. Και μάλιστα όχι ευτυχία, ανακούφιση!<br />
<p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-05-2008</td><td valign=top></td></table><br />