Στη γωνία του δρόμου…

Δημιουργός: isidora, www.facebook.com/maria.kekkou.

Και πάλι κάτι από παλιά ...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ήταν ο δρόμος σκοτεινός και μια πλατεία
Και ήταν το φως κάπως λειψό και παγερό
Μου ’πες πως έφτασε η στιγμή
πως δεν υπάρχει πιθανότητα καμία
να βρεθεί λύση σε εμπλοκές
που από καιρό μας οξειδώνουν
και ήταν τα λόγια σου μαχαίρια που πληγώνουν…

Και είναι περίεργο το πώς πόσο πολύ μπορεί
να αλλάζουν όψεις οι ελπίδες, οι δρόμοι και τα καφενεία,
καθώς η νύχτα μας κερνούσε πίκρα,
με τα ριπίδια του κακού για συντροφιά
στα αδιέξοδα χαμένη
είδα στα μάτια σου γυμνή την αγωνία
και εγώ σιωπώντας πήρα τους δρόμους της φυγής
στα αδιέξοδα δοσμένη…

Και όλο φεύγω και όλο σε ζητώ μα δε σε βρίσκω
Με τη ψυχή ενέχυρο πάντοτε θα σ΄ αναζητώ
Παίρνω το ρίσκο κάθε μέρα να σε πλάθω
Με του πόνου μου το υφάδι
καθώς θα γίνεσαι άσπιλη νεφέλη το πρωί
και μουσική ηλεκτρονική το βράδυ…


1993

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-05-2008