Και πλώρη μου και κουπαστή

Δημιουργός: ivikos

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μου ‘λεγες: «Έλα»
και σαν νουβέλα
διάβαζες μέσα στη ματιά μου τη ζωή
Μου ‘δινες πάθη
μα είχα μάθει
να ζω τον κόσμο με δική σου αναπνοή

Και κει που λίμναζε ο καιρός
άρχιζε του έρωτα ο χορός
πρώτα αργός, μετά σκληρός
σαν καταιγίδα
Με χείλη σαν λεμονανθούς
με τα «Αντίο» σου για εχθρούς
στης αγκαλιάς σου τους βυθούς
Αχ! πόσα είδα

Σου ‘λεγα πάρε
φονιά μου Χάρε
μ’ ένα φιλί σου τη ζωή σαν μαχαιριά
Κι αν δεν λυγίσω
γύρισε πίσω
και χάρισε μου άλλο φιλί σαν μπαταριά

Φράξε πελάγη και βυθό
στην αγκαλιά σου να βρεθώ
στην σκοτεινιά της να χαθώ
μικρή και μόνη
Να σ’ έχω αγάπη και ληστή
να σ’ έχω πριν ήλιος σβηστεί
και πλώρη μου, και κουπαστή
μα και τιμόνι

7.05.08

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-05-2008