Ταξίδι στο παρελθόν με τον Ησαπ

Δημιουργός: Jorlin

Στο Β.Μ. ...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ταξίδι στο παρελθόν με τον ΗΣΑΠ

Περιμένοντας το τρένο συναντώ τα μάτια σου
Οι μνήμες μου αναδεύονται
ναι σε θυμάμαι
κοιτάς για μένα ή για το τρένο
μάλλον για το τρένο
που θα ‘ρθει να μας πάρει μαζί σε λίγο
Και συλλογιέμαι
κάτι ημερολόγια δεκαπεντάχρονα
για σένα
- τι βαθύ το βλέμμα σου –
και τον παλιό εαυτό μου
πίσω από αναγκαστικό τείχος σιωπής εγκλωβισμένο
Κοπάδια λόγια μέσα μου
μα πώς γινόταν να τα βγάλω
να βοσκήσουν στα τσιμέντα
Τρικυμισμένη μου τότε ηλικία
κι είχα ανάγκη ένα όνειρο γι’ απάγκιο
σε διάλεξα
που ήσουν το ιδανικό
όμορφος, ευφυής και
- τι βαθύ το βλέμμα σου –
Το τρένο κυλά στις ράγες
είσαι μακριά μου μα στο ίδιο βαγόνι
Άλλαξα, όμως δεν έχω μεγαλώσει
Η εφηβεία έχει ανοιχτούς λογαριασμούς μαζί μου
που δεν της βρήκα ξέφωτο
να στήσει τον τρελό χορό της
κάτι που ακόμα της χρωστάω
Θέλω να με κοιτάξεις για να σε κοιτάξω
στρέφεσαι
- τι βαθύ το βλέμμα σου –
κατρακυλάω μέσα του
τι ίλιγγος αβάσταχτος
είσαι ανελέητα φωτεινός
κι εγώ μια σκοτεινιά αγριεμένη
και τι ζητώ, αλήθεια,
στα μαύρα απύθμενα πηγάδια των ματιών σου
Γυρνώ αλλού, μα ακόμα τρέμω
Όχι, δεν είναι για να γίνει κάτι άλλο
Ας ήταν μόνο να ‘χα
μια πρέζα θάρρους των «νορμάλ»
και λίγη απ’ τη γοητεία των «τρέντυ»
και τότε ίσως να τόλμαγα
να πλησιάσω με χαμόγελο
να σε ρωτήσω
«Με θυμάσαι;»
και με τι ασχολείσαι στη ζωή σου
Θαρρώ χίλιες πόρτες ολάνοιχτες θα σε προσμένουν
ενώ εγώ πασχίζω, ιδρώνω ακόμα
ν’ ανακαλύψω τη μοναδική μου
Δε σε μπορώ
Έχεις τη λάμψη του ήλιου που τυφλώνει
Κι είμαι ένα σύννεφο βαρύ
που τρώει τις αστραπές του
Μια στάση πριν εμένα βγαίνεις
- πώς αλλιώς; -
και η καρδιά μου που πριν λύγιζε αλαφρώνει
στην τσέπη σου τα μάτια μου τα κουβαλάς
κι ας μην το ξέρεις
όπως απομακρύνεσαι, αέρινος,
και χάνεσαι
και φεύγεις. . .

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-05-2008