καθημερινότητα

Δημιουργός: de la flores

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Είμαι ένας φθαρτός πολυκύτταρος οργανισμός,
ένα σάρκινο παραπέτασμα της εσώτερης γλίτσας μου,
τρώγω, αφοδεύω και αναπαράγομαι,
στο σύνολο των ζώντων ζώων υπάγομαι...

Μα έρχονται κάποιες στιγμές που αισθάνομαι θεός,
ελεύθερος και από τα ορμέμφυτά μου ορφανός
και κάποιες άλλες που αισθάνομαι μεγάλος
σαν να μην ήμουν των κανόνων παπαγάλος...

Και να σας πω και κάτι ακόμα;
Είναι αβάσταχτο να είμαι νοσοκόμα,
να σέρνομαι χαμογελώντας ανάμεσα σ επίδοξα κουφάρια
και να πετρώνω το συναίσθημα σε συμπαγή λιθάρια.

Πλάι σε κύταρρα που φθίνουν και σάρκες που πονούν χαμογελώ
και σαν στον κήπο μου γυρίσω πλένομαι, ερωτεύομαι και ονειροπολώ.
Τόσο σιμά στο τέλος, τη φθορά και την κατάντια
κι η μόνη απόσταση απ αυτά ένα ζευγάρι γάντια...

Είμαι ένας φθαρτός , τόσο φθαρτός πολυκύτταρος οργανισμος
τόσο βαθιά το νοιώθω πια που η κάθε ανάσα μου φτάνει σαν οργασμός.

de la flores

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-05-2008