Η ερινύα της σιωπής

Δημιουργός: isidora, www.facebook.com/maria.kekkou.

...από τα παλιά

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Η ερινύα της σιωπής

Και αναδύθηκες ξανά ως αρχαίος μύθος
Και αποκαλύφθηκε ξανά η πρώτη ουσία
Από τα χείλη σου γλυκός ο κάθε ήχος
και μες το βλέμμα σου αναπολώ την ευτυχία
Μη σταματάς! Μίλα ξανά, μίλα μου πάλι
και ούτε με μέλει και ούτε με νοιάζει τι θα πεις
Τι κι αν στο βάθος του κάθε λόγου σου
προβάλλει μια Ερινύα. Η ερινύα της σιωπής.

Βλέπω στα μάτιά σου τα φλογοβόλα μιαν οπτασία
Είναι το βράδυ λιγωμένο και κρυώνω
Και μια φωτιά με διατρέχει καθώς ιδρώνω
Αργοφιλώντας σα μεθυσμένη
ένα όνειρο νεκρό
μ΄ ένα χαμόγελο πικρό
και ένα κουρέλι στα μαλλιά μιας χαράς άλλης
σ΄ αυτό το βράδυ του οδυρμού αποζητώ
να μην συνέλθω από την πλάνη αυτής της ζάλης.

Και είδα στα μάτια σου ξανά μιαν οπτασία
Είναι το βράδυ λιγωμένο και κρυώνω
Και είναι ο πόνος μου συμπυκνωμένη αγωνία
και δεν τελειώνω…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-05-2008