Χρονικός αντίλαλος

Δημιουργός: Ηλίας Πολίτης

Οι Πλειάδες στη γη, κατά την αρχαιότητα, ήταν κόρες της Πληιόνης και του Άτλαντα. Ο Άτλαντας ήταν ένας από τους Τιτάνες. Η Μαία η πρώτη κόρη και ωραιότερη όλων, την οποίαν αγάπησε ο Ζευς και γέννησε από αυτήν, μέσα σε ένα σκοτεινό άντρο του όρους ....

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I]της Αρκαδίας Κυλλήνη, τον Ερμή. Λέει ο Ομηρικός Ύμνος « ενώθηκε με την καλλίκομη νύμφη μια βαθιά νύχτα, ώστε η λευκώλενη Ήρα να είναι παραδομένη στον ύπνο και να μην τους δουν ούτε οι αθάνατοι, ούτε οι θνητοί άνθρωποι.Η Μαία γέννησε και έφερε στον κόσμο ένα γιο γεμάτο τεχνάσματα,επινοητικό, οδηγό ονείρων, θυροφύλακα που σε λίγο θα έλαμπε ανάμεσα στους αθάνατους θεούς με τους ξακουστούς άθλους του».Καλημέρα Ελλάδα όπου κι αν βρίσκεσαι !! [/I]

[I]Αχθοφόρος είμαι, της στιγμής
Και της κοινής της λογικής, σημαιοφόρος
Φόρος τιμής, σ' αυτούς που μένουν αφανείς
Κι αυτής της άχαρης ζωής, συνοδοιπόρος

Σε θέλω δίπλα μου, να λέμε για το χθες
Για ότι φτάνουμε και ότι περισσεύει
Σε θέλω δίπλα μου, στις ορθοπεταλιές
Μ' ένα ποδήλατο η ψυχή, να ταξιδεύει

Να δούμε κέντρο και να ορίσουμε παρόν
Σε κάποιο σήμερα, μακριά από τη θλίψη
Να δούμε φως, μέσα απ' την ρήξη των πολλών
Σ' αυτές τις θύμισες, τίποτα δεν θα λείψει

ονειροπόλος είμαι, της ζωής
και μιας παραβολής παιδί, που έχει κλέψει
μιας ανεξήγητης κατάρας, εμμονή
δύσκολη λέξη, που στα χείλη έχει μπλέξει

έλα κοντά μου, αστράφτει πάλι η καρδιά
είναι από μέταλλο, ποτέ της δεν σκουριάζει
θρηνεί τα δώδεκα, του χρόνου της παιδιά
τις εποχές ,που μαραθήκαν μες στ' αγιάζι

Μες τις πλειάδες των Αγγέλων, με ορμή
Γεύσου ένα τόπο μακρινό, μες στο κορμί σου
Σκεπάσου με όνειρα και σαρκική ηδονή
Να έχει αντίκρυσμα, κι αυτή η γέννηση σου

Αχθοφόρος είμαι, της στιγμής
Σου μεταφέρω, τη δική σου την αλήθεια
Απ' το λιμάνι, είναι η ίδια διαδρομή
Μέχρι το τέρμα, να νικήσεις τη συνήθεια

Κλείσε τα μάτια
και δες μακριά, πέρα απ' τον χρόνο
το άγριο μέρωσε ,ξημέρωσε στον πόνο
κλείσε τα μάτια
στο κακό και στο αιώνιο
ψάξε επιτέλους της σιωπής το δολοφόνο

Και αν....

Απ' τις χαρές, δεν έχεις γράμμα τώρα πια
κι αν απ' τα δύσκολα, ξημέρωσες στη βία
σφίξε τα χέρια σου κι αν είναι αδειανά
νιώσε τη λύτρωση και βγες μες τη μαγεία...[/I]

[U][B][I]www.eliaspolitis.gr [/I][/B][/U]( Ε )

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-05-2008