Όργιο

Δημιουργός: AndreasChristodoulou

Εξαιρετικά αφιερωμένο !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Την αγρύπνια εζώστηκε η ψυχή,μες στ’άβλεφτα και βλέπει
Οτι σου έργαστηκε ο ήλιος την ημέρα,με τέχνη περισσή.
Μεγάλο και βαρύ το παραπέτασμα του έρωτα και σκέπει,
Οτι στ’ανάερο εργαστήρι της,πάνω σου σφράγισε η ζωή

Μπροστά μου στέκεις ολάκερη μα η νύχτα σε τυλίγει
Κι απο τά βάθη μου ,όνειρο,τη λάμψη σου κυττά
Μια ζέστα αιφνίδια μέσα σου το μέγα ρόδο ανοίγει
Κι αναφλογίζεται όλη μου βουβή η πεθυμιά

Κι ως τη ρομφαία που ο δυνατός γύρω του κρατεί,
Το σώμα μου αρμάτωσε,του πάθους μου η φοβέρα
Με κρύφιο άγγιγμα στο νού,με ζώνει του πόθου η στολή
Κι ολο κοιτάζω εσέ ψηλά και γύρα μου και πέρα

Όργιο βαθύ στον ύπνο μου το ωραίο που γνώρισα κορμί
Κι η φλόγα σου,που με χτυπούσε καρφωτά ολονυχτίς
Μου κύκλωνε το πνεύμα μου βουβό,μ’ανήκουστην ορμή
Κρυφό σημάδι να το δώ και να περάσω,ανάμεσα σου νικητής

Στο στρώμα μου φουντώνανε τα μύρια,ολύμπια σου μύρα
Αίμα θερμό με γέμιζαν και πλούσιο και βαθύ,πολεμικό
Κι έψαχνα μες στα σκοτάδια σιωπηλός τη ξέχωρη μου μοίρα
Σαν τον τυφλό που ψάχνει,στη γή οπου πατεί το φώς το αληθινό.........

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-05-2008