.

Δημιουργός: l;)ena, lena

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σου έχει τύχει ποτέ να θέλεις να κλάψεις . . .
σιωπές να ουρλιάξεις
κι αδιάφορά να προσπερνάς την ίδια τη φωτιά σου;
να μην σε αφορά

Μήπως έχεις βρεθεί σε πόλεμο ψυχής σημαία η στιγμή
το δάκρυ σου που τρέχει να κρυφτεί αιχμάλωτος
και συ τοσό εαυάλωτος
πέρα απ το μαγουλό σου, μέσα στο παλτό σου
σφίγγεις τη γροθιά

Περασες ποτέ νηστικός στο τζάμι ώρες μόνες
να περάσεις το ποτάμι
και αόρατη βροχή να σε κοιτά μέσα στα μάτια
να σε ρωτά γι όλα αυτά
στης μοναξιάς τις χώρες
που έκλεψες όλα τα κομμάτια
σαν έσπασες όλα τα φτερά

για τα όνειρα λέω
που άφησες μισά

σου έχει τύχει ποτέ να θέλεις να δώσεις κορμί μαυλο ψυχή ΟΧΙ ΜΕ ΔΟΣΕΙΣ
εσύ να μπορείς μα όχι ο άλλος
να νιώθεις βαρύς ίσκιος μεγάλος
και η ώρα της αντάμωσης το αντίο να ουρλιάζει πάνω στο μετώπό σου

σαν στάζει το χάδι σου δραπέτης
ο έρωτας .. ο τόσο πλεονέκτης


7 χρόνια και κάτι η ζωή μου κομμάτι άλλου ουρανού
ένα άστρο καράβι
και ξημερώνει παντοτε αλλού

κάπου μόνο
με έναν πόνο
μέσα στα βαθειά νερά
κι η αλμυρά
πανώ στα χείλια
να θυμίζει πόσο
αγαπά

το φως του φεγγαριού πανω στις ακτές σου
στην μικρή σου κρύπτη
σαν παίζεις και γελάς
απλώνει ο έρωτας το δίχτυ

γλύφει τις πληγές σου
αλλό να μην πονάς
σου λεεί παραμυθάκι
να μάθεις να αγαπάς

στο πιο ψηλό βουνό σαν φτάσεις
μη πάψεις να προχωράς
συνέχισε στο όνειρο να σκαρφαλώνεις
να μη το μαλώνεις
μαζί του μεγαλώνεις
μη το λησμονάς

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-05-2008