Βεντούζααααα

Δημιουργός: Άνθρωπος

Η αγαπη ανθιζει μεσα απο τη ποιηση

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αφου εφυγες και μ αφησες ειπα δε γαμιεται!
Και για την ευχη που μου δωσες ειπα ναι γαμιεται!
Και το πονο μου ελεγα σε ενα γερο τσοπανι
και του λυγμους ακουγαν η φυση και η στανη!

Και ετσι οπως τα ελεγα μου ηρθε η ιδεα
Ο πονος σου να με κανει ποιητη να βγαζω και κανα φραγκο YEA!
Και λεω δε γαμιεται θα γινω ποιητης
Να γραφω οτι αισθανομαι στους τοιχους της αυλης

Στους τοιχους της αυλης γιατι ειμαι ποιητης!

Και ετσι αποφασησα να μη τη ξαναπαιζω
Να μη ξεδινω να μη μπορω και στη ποηση να τρεχω
και μονο με τα στιχακια μου να νιωθω οργασμο!
Να γραφω καθως ερχετε το εγκεφαλικο...

Το κατω εγκεφαλικο...

Μα μεσα στην καβλα μου πηδηξα τη Κατερινιω
Που ερχοταν καθε μερα απο το δημοτικο
και ποιηματακια της ελεγα και μου δειχνε το (φανταστειτε δε λεω...)
και στοιχακι το στοιχακι εβγαλε και το... (παλι δε λεω)

Στη ποιηση απετυχα μα σκιζω τη Κατερινιω!
και τωρα που μεγαλωσε νομιμα τη κυκλοφορω...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-05-2008