τα παιδια της βροχης

Δημιουργός: ΘΙΣΒΗ, ΜΑΙΡΗ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center]
βάναυσος τρόπος να φεύγεις
ζωή μου....ζωούλα φθαρτή
αφηγείσαι τα βραδυα βουβή
των θανάτων τα δύχτια μαζεύεις......

και τα τραβάς με μανία μεγάλη
τα απλώνεις να δείχνουν τρανά.....
το σαγόνι της πικρας μασά
την καπνιά του ψωμιού...την αιθάλη...

και τραβάς τις κουρτίνες...τις μπέρτες...
τις φοράς να μη μπαίνει η αυγή
δεν ξεφεύγει απο σέ η φυγή....
πόσους έχεις εργάτες κι αφέντες!!

μαντρωμένα ονείρατα...αγρίμια
ρίξε φώς διαμαντένιε διαβάτη
γητευτή...κουρασμένε αποστάτη....
περπάτησέ τα αυτά τα συντρίμια....

στα νησιά τις ανάσες μου ρέω...
βροχερή και νωπή...μισητή....
πυκνό γέλιο...ζωούλα σβιστή
μές' στις χούφτες βαστάω...ωραίο!!

ανεμίζουν υγρά τα μαλλιά
στεγνώστε σταγόνες της λύπης
οι καμπάνες βαράνε της νίκης...
ξαγρυπνούν τα μικρά ξωτικά

οργωμένη ψυχή και αγία
των θεών κουμπαριές...μοιρασιές...
του χειμώνα σταχτιές πινελιές
τι να'ναι ταχα ετούτη η ανία......

να μιλήσουν οι τοίχοι...τα τζάμια...
να κρυφτούνε απόψε οι σιωπές
μαδημένες τουλίπες..νεκρές
στου καυμού τα πυχτά τα ποτάμια

κι απ'τις φλέβες να φύγει ο θρόμβος
και θανάτοι πολλοί να μεριάσουν...
τα παιδιά της βροχής να περάσουν...
να τσιμεντώσει...ν'αντριέψει ο φόβος!!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-05-2008