Απείθαρχα

Δημιουργός: Θεοδώρα Μονεμβασίτη , Θεοδώρα Μονεμβασίτη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[B]

Είμαι μια απείθαρχη σταγόνα της βροχής
κυλώ στο δάκρυ μιας μητέρας θεϊκής
γεννώ τραγούδια για μια άναρχη φυλή
τα υποτάσσω σε μια γλώσσα μουσική.

Θα δέσω λέξεις μ’ εφτά νότες, θα χορέψω
θα ταξιδέψω στους αιώνες, θ’ αλητέψω
με δένει ο πόνος με μεσαίωνα εποχές
ελευθερώνομαι με δυο μικρές στροφές.

Σε ξύλο κέδρου θα σκαλίσω την κορφή
μοιάζει το άλφα μου μ’ αόρατο σκαλί
τη στιγμή και την αρχή μου θα ενώσω
εικοσιτέσσερις φορές θα μετανιώσω.

Είναι το γράμμα κεφαλαίο θ’ ανεβώ
βήμα αγάπης σ’ ένα άπιαστο κενό
άρνηση, αυταπάρνηση και μυστική πορεία
λευκός ο νους, στο βλέμμα απορία.

Η ανθρωπότητα με βήμα σταθερό
η λεωφόρος βγάζει ίσως σε γκρεμό
γράφω το όμικρον και μέσα του περνώ
όχι δεν θα 'ρθω στο ταξίδι εγώ αυτό.

Όχι δεν κλαίω, εγώ είμαι η γυναίκα κι η ζωή
γράφω το ωμέγα με μελάνι σινική
ο κεραυνός σχίζει της νύχτας ουρανό
σμίγει ο δρόμος ο δικός μου το δρυμό.[/B]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-05-2008