Εγώ (κι ο εαυτός μου)

Δημιουργός: candy-candy, Χριστιάννα

Είμαι αντίρρηση σ' αυτό που το λένε πεπρωμένο...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[font=book antiqua] [align=center] Δεν υπάρχει λόγος ή αιτία που νιώθω έτσι.
Που κάθε φορά που κοιτάζω πίσω
-στο χθες-
βλέπω πάντα
Ένα ζευγάρι
Μάτια.
Γαλανά
Ή
Πράσινα.
Ποτέ δεν ξεχώρισα τα χρώματα.
Κι ας μην είχα αχρωματοψία..

Είχα πάντοτε ένα ιδανικο
Μια φαντασία
Και την κυνηγούσα
Με πάθος
Ποτέ δεν θέλησα να τ’ αφήσω να φύγει
Έγινε κομμάτι μου.
Έγινε εγώ.

Λέω κάθε μέρα καλημέρα στον κόσμο
Και συγνώμη
Που είμαι μικρή
Και μιλάω εκτός τόπου
Και χρόνου.
Για εκείνους που μου λείπουν.
Που θέλω να δω..
Να γυρίσουν σπίτι...

Μπορώ να χαθώ στην ομορφιά που αντικρύζουν τα μάτια μου.
Συγνώμη.
Που εσείς δεν την βλέπετε..
Δεν φταίω εγώ..
Όταν μου είπαν να κλείσω τα μάτια
Έδρασα σαν παιδί
Και παράκουσα στον κανόνα.
Και αν και φοβόμουν
Τα κράτησα ανοιχτά

Έτσι πορεύομαι
Με τα μάτια ανοιχτά...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-05-2008