Τα μάτια σου

Δημιουργός: Μανώλης Ιωνάς

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σαν πυρωμένα κάρβουνα τα μάτια σου
ξεσκίζουν το σκοτάδι του μυαλού μου,
της παγωμένης μνήμης μου τη λίμνη αγγίζουνε
και σαν πληγές με πυρωμένο σίδερο ηχούνε,
καυτά συνάμα παγωμένα και παράδοξα
έρχονται εκεί που όλα έχουν νεκρώσει
δεν φαίνονται να παίρνουν μονοπάτια αδιάβατα
απλά η υγρή αλήθεια τους πονάει κι είναι τόση
που το κορμί μόνο σαν κεραυνό μπορεί, τη δέχεται
και μόνο μια κραυγή μπορεί να το λυτρώσει.
Σαν πυρωμένα κάρβουνα τα μάτια σου
ξεσκίζουν το σκοτάδι του μυαλού μου,
της παγωμένης μνήμης μου την λίμνη αγγίζουνε
και σαν πληγές με πυρωμένο σίδερο ηχούνε,
καυτά συνάμα παγωμένα και παράδοξα
υγρά σαν λάβα τα δυο μάτια σου κοιτούνε
δεν δείχνουν να λυπούνται, να ελπίζουνε
μα ούτε τελικά να συγχωρούνε.
Σαν πυρωμένα κάρβουνα τα μάτια σου
δικάζουνε τα λάθη μας κι ακούνε
σαν πυρωμένα κάρβουνα τα μάτια σου
μήτε για λυτρωμό μήτε για άφεση θα πούνε.
Σαν πυρωμένα κάρβουνα τα μάτια σου
πάντοτε μέσα μου θα ζούνε,
στα φανερά στις πιο κρυφές γωνιές θα κρύβονται
και κάθε λάθος θα προσμένουν για να βγούνε...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-11-2003