Ο άδειος θρόνος

Δημιουργός: Πολύφημος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Έτοιμα λόγια φυγαδεύουν τη σιωπή,
Και ένα νόμισμα ζητά να με πληρώσει,
Μου είναι γνώριμο της άρνησης το γρόσι,
Ειν’ από λέξεις που κι εγώ τις έχω πει.

Κάθομαι μόνος και στοχάζομαι στο θρόνο μου,
Σ’ένα παλάτι που χτιζότανε για σένα,
Μα άλλη μια φορά με βρίσκει η νύχτα μόνο μου,
Μ’ ένα ποτήρι, ένα μπλοκ και μία πένα.

Γίνεται αίμα το κρασί και πίνω στην υγειά μου,
Με άλλες στάλες σχηματίζω τις προτάσεις,
Ίσως να αισθάνεσαι κι εσύ πώς ζω τη μοναξιά μου,
Είναι αβάσταχτες της νέμεσις οι φράσεις.

Κάποτε πίστευα πως είμαι ισχυρός,
Τάχα πως κράταγα της τύχης τα ινία,
Μα τώρα πια με τριγυρνά η αγωνία,
Κι έχει αρχίσει πια του πόνου ο χορός,


Κάθομαι μόνος και στοχάζομαι στο θρόνο μου,
Σ’ένα παλάτι που χτιζότανε για σένα,
Μα άλλη μια φορά με βρίσκει η νύχτα μόνο μου,
Μ’ ένα ποτήρι, ένα μπλοκ και μία πένα.

Γίνεται αίμα το κρασί και πίνω στην υγεία μου,
Με άλλες στάλες σχηματίζω τις προτάσεις,
Ίσως να αισθάνεσαι κι εσύ πώς ζω τη μοναξιά μου,
Είναι αβάσταχτες της νέμεσις οι φράσεις.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-05-2008