Ελπίδα

Δημιουργός: stigmi

Τωρα ουτε θυμαμαι ουτε και ξερω πως νιωθω ........

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Το σπιτι οικοδομοι το χτισαν
γι αυτο κοιμάμαι ησυχη!

Bράδιες οπως προχθες..
που ενιωσα τη φωτια
να φωτιζει τα ματια,
ροδιζοντας τα μαγουλα,
καιγοντας το προσωπο..
και μια γλυκια νοσταλγια
πηγαινοντας με στα παλια..
Αρκουσε που το θελαμε!
Εβρεχε, εκανε κρυο,
ομως δεν νοιαζομασταν..
πηγαμε τρεχοντας στο δασος
και ετσι οπως τρεχαμε,
λαχανιασμενοι κοιταχτηκαμε..
δεν θυμαμαι μετα αν κρυωσαμε,
μοναχα οτι τρεμαμε...

Τον εαυτό μου εγώ τον έχτισα
γι αυτο δεν ησυχαζω!

Βραδιες οπως οι χθεσινες...
σε μια πνηχτη ατμοσφαιρα
μια πικρογλυκη γευση νοσταλγιας..
Εκεινον που στα ματια του,
καθρεφτιζει ο κοσμος ολος..
Να ερχοταν για λιγο!
Ελπιδα μου γεννηθηκε,
καπου θα σ ανταμωσω..
για μια στιγμη που σταθηκα
βυθιστηκα μες τη σιωπη,
ανομολογητα γιατι...
δακρυα τρεχουν στα ματια,
σκορπιες ολες οι λεξεις...
η ανασα δεν αποτυπωθηκε...
δεν θυμαμαι μετα αν ετρεμα,
μοναχα οτι κρυωνα...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-01-2005