Δεν το 'χε προσέξει

Δημιουργός: Δημήτρης

Με τα μάτια, τα δικά σου, προσπάθησα πολύ να δω... και πότισε, αυτό που είδα, με θλίψη το χαρτί... Στο αφιερώνω λοιπόν...σε ανύποπτη Στιγμή!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Δεν το 'χε Προσέξει


Καιρό πολύ , με νοιώθω , κάπως έτσι .

Προσπάθησα , μια καλύτερη ζωή , να βρω
Μου είπαν , να μη βιαστώ να το αλλάξω ,
κι εσύ , αυτό , δεν το 'χες προσέξει ,
πως στο τέλος , μου σώθηκε ο καιρός .


Χρόνια πολλά , είμαι , κάπως έτσι ,

Μα εσύ , αυτό , δεν το 'χες προσέξει .
Είχα , ένα όνειρο γλυκό , μέσα μου διαλέξει ,
που εύκολα κανείς , να μη μπορεί , ν' αγγίξει ,
κι εσύ , το όνειρο , δεν είχες καν , προσέξει .


Τώρα εγώ , νοιώθω εντελώς , έξω από αυτό
γιατί όλο , πάλι πίσω μου , επιστρέφει .
Θα χρειαστεί , να λειώσω , μέσα το εγώ
κι είναι , ο μόνος δρόμος , που 'χει μείνει .


Κι είναι φορές , αισθάνομαι , σκουπίδι
που πετάχτηκε , στην άκρη , αυτού του δρόμου .
Αγριεύομαι , δε θέλω πια , να συλλογίζομαι κανένα
τρελαίνομαι , και ξαφνικά δεν χρειάζομαι , εσένα .


Χρόνια πολλά , με νοιώθω , κάπως έτσι .
Κι αισθάνομαι , εντελώς έξω , από όλα
μα αυτά τα χρόνια , ξαγρυπνούν , στα όνειρά μου
και με χτυπούν , σαν επιστρέφω , πίσω τους ξανά .


Και το στενό , αυτό κρεβάτι , στο λιτό δωμάτιο
αυτό το δωμάτιο , πόσο μοιάζει , θαρρώ με τάφο .
Μα εσύ , καρδιά , δεν είχες προσέξει ,
πως ξανά ισορροπούσα , στη πιο λεπτή μου , τη Στιγμή !

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-01-2005