πικρός ανθός

Δημιουργός: ΘΙΣΒΗ, ΜΑΙΡΗ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center]
νηνεμία στην καρδιά...στα μάτια...στο σκληρό γυαλό
σαν τα στιχάκια μου γλυκά τα βράδυα....τ'ανασαίνω...
μπούκωσε η μέρα με ζωη...κι'όμως...δεν τη χορταίνω!
φεύγει το χθές...κατρακυλά...σαν κέρμα στον γκρεμό

υψώνω τα δόρατα...τα στήνω πάλι...τα θεριεύω...
αγγέλοι γνέφουνε...και μου μιλούν...και τραγουδάνε!
λένε με ξέρουνε...πως με πιστεύουνε!πως μ'αγαπάνε!
το χέρι τεντώνω...την οργή φιμώνω...ημερεύω....

σάλπιγγες κράζουνε,στον κόσμο τάζουνε...γλυστράω...
θεέ μου δόξασι! τιμή μου πέτρινη και λατρευτή...
θύμιση ουδέτερη...μέσα στο θόρυβο...καταπακτή...
μάλλον ξεστράτισα...μάλλον τερμάτισα...μάλλον γερνάω!!!

ανοιξε η πύλη...και μέσα τρέχω...σαν συννεφιά
φοράω τ'ασπρα μου...μυρίζω χλόη! κρατώ και φώς!
γελάω με δύναμη...φυγή μου ψύχραιμη...πικρός ανθός!
τώρα μαδίστε με! χρώμα μοιράστε με! στην καταχνιά....

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-05-2008