Θυμαμαι

Δημιουργός: noyfaro, Εύη

όταν νομίζεις ότι δεν έχεις κανέναν, τότε έχεις όλο το σύμπαν μαζί σου!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ήμουν θυμάμαι
μικρό παιδί ακόμα όταν ζήτησα απ' τα σύννεφα να με πάρουν μαζί τους, να με ταξιδέψουν, σε άλλους τόπους,σε άλλα μέρη, όπου υπάρχουν λουλούδια, πολλά λουλούδια, και οι καρδιές των ανθρώπων είναι γεμάτες χαρά!

Όχι, μου είπαν!
Πρέπει πρώτα να ταξιδέψεις στις θάλασσες της γης, στα μονοπάτια της θλίψης και της χαράς, να ταξιδέψεις ακόμα και στις καρδιές των αγοριών, και μετά, αν και τότε θέλεις ακόμη να έρθεις μαζί μας, τότε θα δούμε…..

Μάταια!
Όλοι οι δρόμοι ήταν κλειστοί. Μόνο τα μονοπάτια της θλίψης με περίμεναν, και τα μονοπάτια ήταν ατελείωτα, μοναχικά, μυστήρια!

Μέχρι απόψε!
Απόψε για σκέψου! το σύννεφο χτύπησε την πόρτα μου και μου άπλωσε το χέρι.
- έλα μου είπε! Ένας άνθρωπος μονάχος δεν βρίσκει ποτέ του την χαρά. Γιατί ακόμα και η χαρά, θέλει παρέα.

Πάμε λοιπόν!
να σε σεργιανίσουμε στον ψεύτικο κόσμο που ζεις, και να δεις ότι η θλίψη που πλανιέται στα μάτια σου, πλανιέται στα μάτια όλων των ανθρώπων που σου μοιάζουν.

Για να ξεκινήσεις όμως αυτό το ταξίδι πρέπει να ξεχάσεις τα πάντα. Την ζωή που έζησες έως σήμερα, ότι απόκτησες, και ότι έχασες. Θέλεις;"

Άπλωσα με αποφασιστικότητα το χέρι, έκλεισα την πόρτα και είπα "ΠΑΜΕ"

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-05-2008