Είναι κάτι Κυριακές

Δημιουργός: poetryf

Στον Δημήτρη {Νταλαρόβιο :)} και στον Ίππαρχο. Με όλη μου την αγάπη.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Είναι κάτι Κυριακές
π’απλώνονται στα χάη και μισεύουν τους σκοπούς μας
με το γαργαλητό του χρόνου στην κοιλιά της θάλασσας
άλλοτε να ξυπνά κι άλλοτε να κοιμίζει μνήμες’
Ημέρα κλονισμού αρχών.

Κάποιος γενναίος ναυαγός πέρασε από’δω
κι έκανε κτήμα του το ξέπλυμα του πόθου
Κάποιος χαμένος ναυτικός
μπήκε στο κύμα για να βρει τον εαυτό του

Τί να’μαι εγώ και τί εσύ
Ίδιες εικόνες η ματιά μας μεταλλάσσει
Βλέπω γαλάζιο, βλέπεις μπλε
βαθύ το πράσινο , ο καθρέφτης της θαλάσσης

Βαθιά ρωγμή έχουν τα μάτια μας κι ο κόσμος
Μπαίνουν κομμάτια φως και μας τρομάζουν
γιατί πονάει κι ο Θεός τούτη τη μέρα
γιατί τρομάζουνε οι άνθρωποι να το δεχτούν
πως μόνο έρεβος και πόνο ξεγεννάνε

Κι οι Κυριακές όλο κι απλώνονται,
Όλο βουλιάζουν στη συνείδηση του κάποιου
Αυτός ο κάποιος, ο κανείς
Που είμαι εγώ κι ίσως κι εσύ

Μόνο που έσπρωξε το δάκρυ μου τα λάθη
στις παρυφές της αντοχής, στο ύδωρ της αγάπης
Όπου η άμμος πια κινούμενη
όπου η άμμος κι η γητειά σου με ρουφάνε’
Έρμαιο τώρα το κορμί μου

Κάνω το πόδι μου να πλάσει κι άλλο βήμα.
Άδοξος πλάστης της συνέχειας αυτής
Κάνω το γέλιο μου να μοιάσει στην ελπίδα
Πόσο μου μοιάζεις! Θέλεις πάλι να κρυφτείς . . .

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-05-2008