Ενοχές

Δημιουργός: victornoth

Το μυαλό είναι φούρναρης... η ενοχή μπισκότο πικρό, τραγανό... πάντα να το βουτάτε στο γάλα πριν το φάτε... (This one goes out to the one I left behind...)

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στον αέρα, στη γη, στο νερό
ψιθύριζα με λόγια που γρήγορα φεύγαν, το ένοχό μου μυστικό
Και στην τρύπα της ψυχής, που μοιάζει με κουφάλα του κορμού μιας ελιάς
έκρυβα δώρα της αγάπης και της μοναξιάς

Στο φεγγάρι, στον ήλιο, στ’ αστέρια
χάριζα σκέψεις φωτεινές, όταν μου έτρεμαν τα χέρια
Και ειδικά σ’ αυτό που αγαπώ πιο πολύ, το φεγγάρι
λάμψη απ’ το κερί της ζωής μου του δάνειζα, που λιώνει με χάρη

Στους συγγενείς, στους φίλους, στους εχθρούς
έδινα καρπούς από φυτείες συναισθημάτων, φυτεμένες σε χέρσους αγρούς
Και στον ίδιο, τον όποιο, παντοδύναμο θεό
όση συμπάθεια μου έδειχνε, τόση του έδειχνα κι εγώ

Σε μένα τώρα, στο εγώ, στον εαυτό μου
αφιερώνω μισοτελειωμένα φιλιά, που ‘ναι σαν τα δημόσια έργα στη μέση του δρόμου
ανούσιους έρωτες, που με τον καιρό απέκτησαν ύφος αυστηρό
κι ενοχές… δηλαδή σκέψεις που δοκίμασαν μολυσμένο νερό

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-05-2008