Σπάνε οι ώρες

Δημιουργός: kostas71, Μπαρμπαγιάννης Κωνσταντίνος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ουρλιάζει μέσα μου του νου η περηφάνεια
Σαν καταιγίδα που μεσάνυχτα ξεσπάει
Μια επανάληψη η ζωή και μια ορφάνια
Κι ό,τι περίσσεψε απ’το χθες με κυνηγάει
Μα φτάνει πια
Κι ας με πονά
Είναι καλύτερα να ζεις το ίδιο λάθος
Παρά να κρύβεις της ψυχής το μέγα πάθος....

Μοιάζω με όνειρο παράξενο και κρύο
Σαν το σκοτάδι που αγγίζει μαύρο αίμα
Ένας βραχνάς γίναν οι λέξεις στο αντίο
Κι όλα τα βλέμματα κρυμμένα μες το ψέμα
Δεν μ’αφορά
Κι ας με νικά
Είναι πιο φρόνιμο να λες δεν με πειράζει
Παρά να ψάχνεις ό,τι χρόνια σε τρομάζει...

Σπάνε οι ώρες της σιωπής σαν άσπρο κύμα
Που την αλμύρα του βυθού βαριά ανασαίνει
Φτάνει το τέλος μιας αρχής μέσα στο μήνα
Κι όσο κι αν θέλει η καρδιά δεν προλαβαίνει
Είναι αργά
Μάτια κλειστά
Οι καληνύχτες δεν χωράνε πια στις νύχτες
Κι ούτε γλυκάνανε του έρωτα οι πίκρες.....

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-05-2008