Καθώς πέφτουν

Δημιουργός: justawoman, Στέλλα Γεωργιάδου

Κάτι παλιό, από τα ίχνη που αφήνουν οι στιγμές...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ταξιδιάρες μέρες
σε βυθούς, σε πελάγη
σ’ ουρανούς, σε περάσματα…
Aπό χορό κι από χαρά
δια πυρός και θλίψεως
στης έσχατης επιθυμίας
το ασυμβίβαστο.

Μέρες ταινίες
Play… stop… play
Slow motion
Fast forward… Pause

Μέρες γεύσεις
Σκέτος καφές
και κόκκινο κρασί
Χείλη βανίλια και ταμπάκο
Η αγκαλιά, νεραντζάκι γλυκό
Παγωμένο νερό, η ανάσα

Μέρες ανθοφορίας
νυχτολούλουδων ευωδιά
και έρωτα κλεμμένου
λάμψη


Πέφτουν οι μέρες
Στην αγκαλιά του ήλιου, πέφτουνε
Στου άνεμου την κοσμοχαλασιά
και ζευγαρώνουν
στου δειλινού τις μαγικές θωπείες

Και μένω τώρα εδώ στ’ απόμερα
Άφωνη Ώρα
να σ' αγκαλιάσω ορίζοντα, ακριβέ μου
που ‘χεις σχιστεί στα δυό προσμένοντας
ν’ αναδυθεί η αγαπημένη σου
Η νύχτα

---------------
[I](μια μικρή αφιέρωση στους νέους φίλους του Σαββάτου που δεν προλάβαμε καλά να γνωριστούμε)[/I]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-05-2008