Πλάνη / Απέραντη θλίψη

Δημιουργός: Μαρία Χ., Μαρία Χατζηγιάννη

Καλημέρα σας...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πλάνη...

Δεν θέλω.. αγάπη.. για μένα να πίνεις
Ν' ανάβεις τσιγάρο με κάθε λυγμό
Γιατί στην πικρή μοναξιά δεν μ' αφήνεις
Αφού έναν βέβαιο βλέπω πνιγμό ;...

Μακριά σου.. και όμως.. με κάθε ανάσα
Ρουφώ την πνοή σου σαν άπληστη πια
Κι εγώ σε κερνάω χολή και ποτάσσα
Και λέω ζωή μου.. την αποκοτιά...

Μα έλα για λίγο στη θέση μου.. αν θέλεις
Και ξόρκισε ετούτη την άγρια ερημιά
Το είπε νομίζω.. κι ο Αριστοτέλης
Πως θά 'μαι για σένα μονάχα ζημιά...

Δεν θέλω ψυχή μου απλά να θυμώνεις
Μιαν εύστοχη σφαίρα ποθώ μοναχά
Να πάψεις για μένα αδίκως να λιώνεις
Μια πλάνη σου δίνω.. με λόγια φτωχά...



26-5-2008
------------------------------------------------------------------

Απέραντη θλίψη...

Απέραντη θλίψη τη ζήση μου σβήνει
Και χάνω τον κάθε στερνό μου παλμό
Η τόση σου αγάπη στιγμή δεν μ' αφήνει
Να κρύψω τον κάθε γυμνό μου λυγμό...

Απέραντη νύχτα.. με δίχως φεγγάρι
Στο μαύρο ποτήρι του πόνου θα πιω
Και μόνη.. μαζί σου.. με άλλον ζευγάρι
Την πίκρα άσπρο πάτο θα την καταπιώ...
...
Απέραντα "θέλω".. μικρά τα "μπορώ" σου
Κι εγώ σ' αδιέξοδα πέφτω διαρκώς
Σε έχω αφέντη.. με έχεις μωρό σου
Εγώ σ' άδειο σπίτι.. κι εσύ μοναχός...
...
Σαφώς θα μου στρίψει.. τι τρόπο δεν έχω
Τον δίκαιο εαυτό μου για να ξεγελώ
Μια είμαι μαζί σου.. την άλλη απέχω
Σ' αυτό το "παιχνίδι" μαζί μου γελώ...

Απέραντη πλήξη.. και όλοι οι γύρω
Με βλέπουν σαν φάντασμα.. ξένο.. εχθρό
Στον ώμο σου πάνω ας ήταν να γείρω
Τι δίχως σου είναι το μέλλον νεκρό...

Απέραντες μέρες.. απέραντοι μήνες
Θυμώνω και βγάζω χολή και καημό
Με πίνουν οι άγριες χίμαιρες δίνες
Σε βλέπω στον ύπνο κλαμμένο.. χλωμό...

Με χέρια δεμένα στην άβυσσο βγαίνω
Σ' αφήνω να ζήσεις με δίχως μου πια
Και μην μου λυπάσαι.. στον Άδη πηγαίνω
.. Που με περιμένει με χέρια ανοιχτά...



26-5-2008

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-05-2008