Τα πουλιά

Δημιουργός: Ναταλία..., Ναταλία Μ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

26—2—2005

Τα πουλιά


Μου αρέσει για να περπατώ
Εγώ μέσα στη φύση,
Και η ανάμνηση αυτή
Ποτέ δεν θα μ’ αφήσει.

Έβλεπα πάντα δυο πουλιά
Να είν΄ ζευγαρωμένα ,
Και να πηγαίνουνε μαζί
Πάντα αγαπημένα.

Τα έβλεπα και θαύμαζα
Πως κτίζαν την φωλιά του,
Και με αγάπη πρόσμεναν
Να βάλουν τα παιδιά τους

Χόρτα ξυλάκια και νερό
Μαζί να κουβαλάνε,
Και δυο πουλάκια όμορφα
Είδα να αποκτάνε.

Κάθε μέρα που πέρναγα
Τα παρακολουθούσα,
Στεκόμουν και τ΄άκουγα
Γλυκά που κελαηδούσαν.

Θεού χαρά είναι πουλιά
Ν΄ακούς να τραγουδάνε,
Και να τα βλέπεις το φαί
Εις τα μικρά πώς πάνε .

Μια μέρα δεν φανήκανε
Και ένιωσα κάτι λείπει
Και αναρωτιόμουνα γιατί
Υπήρχε τόση λύπη.

Πρόσεξα το ένα πουλί
Καθόταν λυπημένο,
Κοίταζε στη φωλίτσα του
Το άλλο σκωτομένο.

Δεν φανταζόμου στα πουλιά
Τόση λύπη θα φέρει,
Σαν βόλι ενός κυνηγού
Του σκώτοσε το ταίρι

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-05-2008